part -10 (Unicode & Zawgyi)

1.5K 25 0
                                    

-Unicode

မနက်မိုးလင်လာတော့
ဘုန်းပြည့်လက်မောင်းကိုခေါင်းအုံး ရင်ခွင်ထဲမှာ အိပ်ပျော်နေရှာတဲ့ကိုး
အိပ်နေတဲ့အချိန်လေးပဲ ဒီလူရဲ့ ရင်ခွင်ထဲ ငြိမ်ငြိမ်လေးနေတာ
ခန္ဓာကိုယ်ကလည်း သေးသေးကွေးကွေးမဟုတ်တော့ ရင်ခွင်ထဲမှာပြည့်ပြီး
ဖက်လို့ကောင်းတာ တအား
အောက်ပိုင်းစီကလည်း နွေးထွေးပြီး တင်းကြပ်နေတဲ့ ခံစားမှုလေးကို ရတာမို့
တညလုံး မထုတ်ပဲ စိမ်အိပ်မိလိုက်တာပါရော
ဘုန်းပြည့် အကျင့်ယုတ်စွာနဲ့ မထုတ်ပဲ
နှစ်ချက်လောက် ဆောင့်ချလိုက်တော့

"ငါလိုးမသားရဲ့ မင်းလင် အိပ်နေတယ်လေ
နားမလည်ဘူးလား
တညလုံးနီးပါး လူကိုလုပ်ထားပြီး
မနက်ပါမနားရဘူး"

အိပ်ချင်မူးတူးနဲ့ သာယာနာပျော်ဖွယ် အသံလေးက မနက်ခင်း မင်္ဂလာရှိသွားလိုက်လေခြင်းပါပဲ

"အာ့ဆို ငြိမ်ငြိမ်လေးနေရမှာလားဟင်"

"ထုတ် အခု မင်းလီး ...ငါဖင်တွေကြိမ်းနေပြီနော် ဘုန်းပြည့်တေဇမောင်"

"သူပဲ အိပ်တုန်းကကျ အိပ်နေပြီ"

"အဲ့တာက ပင်ပန်းထားလို့ အိပ်ပျော်သွားတာလေ
တော်ပြီ မင်းနဲ့မနေတော့ဘူး ငါဒီနေ့အိမ်ပြန်မယ်"

ပလွတ်....(ဖင်ထဲမှ -ထုတ်သံ )

"မောင်မလုပ်တော့ဘူး ကတိ
ညတိုင်း လက်လေးပဲ ကိုင်ပြီးအိပ်မယ်"

"ယုံချင်စရာ တစ်ကွက်မှ မရှိတာ
ကားသော့ပေး ငါပြန်မယ်
မင်းအလုပ်တွေ ငါရှိနေရင်ပြီးမှာမဟုတ်ဖူး
တချိန်လုံးကော်လို ကပ်နေတာ
ဒယ်ဒီတို့ကပါ အပြစ်ပြောလာလိမ့်မယ်
မင်းအရင်ကနဲ့ မတူတော့ရင်
ငါ့အပြစ်ပဲ ဖြစ်မှာ "

"ကိုး ကိုလွမ်းတဲ့စိတ်နဲ့ မောင်က ဘယ်လိုလုပ် အလုပ်ထဲစိတ်နှစ်လို့ရမှာလဲကွာ "

"စောက်ပိုမလုပ်နဲ့  အိမ်မှာပဲ အေးဆေးနေမယ်
မင်းနဲ့ဝေးရာမှာ  ဖုန်းနဲ့ကားပဲယူသွားမှာ
အဝတ်အစားတွေသူများပေးလိုက် ငါမဝတ်တော့ဘူး "

တားမရတဲ့အဆုံး လွှတ်သာပေးလိုက်တော့သည်။
Ph လာတော့ ကိုးများပြန်ဆက်တာလားလို့ကြည့်လိုက်တာ ဟော်တယ်က ဂျာကြီးဖြစ်နေသည်။

ဆန်းကျယ်သောချစ်ခြင်း (ongoing)Where stories live. Discover now