euthanasia | park chanyeol ✓

III

Bu günlüğü yazmaya başlamamın sebebi Doktor Park'ın gözde yardımcısı Hae Yun. Normalde olsa bunu asla kabul etmezdim ama sanırım aşk insana her şeyi yaptırabiliyor.

Ya da unutun aşk dediğimi, benim Doktor Park'a hissettiğim duygular çok daha farklı. Doktor Park odama geldiğinde heyecanlanmıyorum veya onu gördüğümde kekelemeye başlamıyorum. Bunları aşık insanların yapacağını biliyorum çünkü eski oda arkadaşım sevdiği adamı durmadan anlatırdı.

Ona her baktığında midesinde kelebeklerin kanat çırpmaya başladığını, onunla heyecanlanmadan konuşamadığını söyler dururdu. Maalesef ki ne dünya ne de tanrı aşık insanların tarafını tutmuyor. Çünkü sevdiği adam hayatına devam ederken o öldü.

Ben Doktor Park'ı her gördüğümde aklıma ölüm geliyor, kendimi bir gün ona bu acılara artık dayanamadığımı ve gitmek istediğimi söylerken düşlüyorum. Biliyorum ki Doktor Park birçok hastaya ötenazi yaptı ve benimkini de yapmaktan rahatsızlık duymaz.

O yüzden benim ona olan hislerim celladına son kez umutla bakan ve ölmeyi isteyen bir gençten farksız.

Ben artık yaşamak istemiyorum.

Her gün her gece bu acılara katlanmak istemiyorum. Herkes sıcak yataklarında rahatça yatarken ben nedenini bilmediğim bir hastalık yüzünden kıvranmak istemiyorum. Bu cidden beni yoruyor.

Doktor Park da ne hissettiğimi anlayamaz çünkü o da bu hastalığın ne olduğunu bilmiyor. Yardım edebilecek kimsem yok.

Artık yaşamak istemiyorum.