euthanasia | park chanyeol ✓

IX

14.07.2022
Perşembe

Hislerimi ifade etmekte pek de iyi değilim. Söylemek istediğim çok şey var ama kimsenin beni dinlemeyeceğini bildiğim için susuyorum. Sadece, daha iyi muamele görmek isterdim. Sanırım içimde kocaman bir çığa dönüşen hislerin en kısa ifade edilişi bu.

Bir önceki sayfada tanrıdan Doktor Park'ın benden kurtulması için dua etmiştim. Ben bazı şeyleri başkaları gibi en ince ayrıntısına kadar düşünemem belki ama eğer tanrıdan yapmasını istediğim şeyi kendim yaparsam sonucunda neler olacağını az çok kestirebilirim.

Eğer bunu ben yapsam Doktor Park'ın vicdan azabı çekeceğine eminim. O çok gamsız olabilir ama aynı zamanda bir o kadar da dengesiz biri olduğu aşikar. Ve biliyorum ki hiç olmadık bir zamanda bu yaptığım veya yapmayı aklımdan geçirdiğim şey onun hafızasında yeniden cereyân ederse kesinlikle çok üzülür. Ben Doktor Park'ın üzülmesini istemiyorum.

Daha ne kadar yalvarabilirim bilmiyorum ama istediğim olana kadar vazgeçmeye niyetim yok.

Sanırım bundan bahsetmemişim, Doktor Park o renkteyken yaşlı gibi göründüğü beyaz saçlarını ruhumun içi kadar siyaha boyatmış. Yakışmadığını söylesem yalan olur ama onu beyaz saçlarıyla görmeye fazlasıyla alışık olduğumdan şimdi simsiyah hali oldukça tuhaf geliyor. Bir şey daha fark ettim, saçları siyah olunca beyaz teni daha bir belli oluyor ve düşündüğümden daha sevimli biri. Sanırım onu pek de iyi gözlemleyememişim.

Tekrar o soğuk ve umursamaz haline büründüğü için hastanedeki doktorlar ve hemşireler sürekli onun hakkında konuşup ne kadar çöktüklerinden bahsediyorlar.

Şu sıralar sık sık buna benim sebep olduğum konusunu düşünüp kendi kendimi üzüyorum ama Doktor Park böyle biri değil, bunu da biliyorum.

Sanırım Doktor Park beyaz saçlarıyla herkesin daha çok hoşuna gidiyordu, ben de dahil.