Marry me, Attorney (UNDER REVISION)

CHAPTER : THIRTEEN

Isla

"Eat." sabi ni Ma'am pagkatapos niya kong kaladkarin sa kusina nila at sapilitan na pinaupo.

Wah carbonara! Omg!

"Ma'am fave ko 'to!" Masayang sabi ko sa kaniya at alam ko ung mata ko ngayon parang star nagniningning. 

"I know." She said.

How did she know?

"How?"

Tila natauhan si Ma'am at bumalik sa malamig na awra tsaka ako ginawaran ng malamig na tingin.

"Just eat and go home. I have a lot of works to do and you're not includded." Sabi niya at nagsimula nang kumain.

Napahawak ako sa dibdib dahil sa sinabi niya na hindi ako kasama sa mga gagawin niya ee in the first siya itong naghila sa akin dito tapos gaganiyanin niya ang isang cute na katulad ko?

how dare she!

"What are you holding at? buti may nakakapa ka pa." She said as she looked at my chest with those blue eyes of hers, which held judgment.

"Ang sama!" Ungot ko While glaring at her, the latter shrugged her shoulders and she just rolled her eyes at me and pointed to the food in front of me.

"Eat." maawtoridad niyang utos kaya sumunod nalang ako. 

Infairness masarap 'yong  luto ni Ma'am mas masarap pa sa luto ni Mareng Yanna. Basta nalutuan ako ni Ma'am achievement ko na 'yon.

"Ba't wala pa akong nakikitang tao rito Ma'am?" I asked. Masyado ng tahimik kaya nagtanong na ako.

"Are we ghost?" Pilosopo niyang tanong kaya naman ay masama ang tingin ang binigay ko rito Hindi ko alam na sa ganda niyang 'yan ang tino niya kausap ha.

"No." Sagot ko sa kaniya.

"Edi tao tayo." Sabi niya at inikutan na naman ako ng mata.

Paikutin ko yan sa ano eh. Nakakainis ha kapag ako napikon ipoposas ko si Ma'am sa kama.

"Nakakasakit ka ng dibdib Atty!" Nag akto pa akong nasasaktan talaga kasi hinawakan ko ung dibdib ko kung nasaan banda ung puso ko.

"You don't have one."

Is she talking about my chest?!

Porket blessed siya mamaliitin niya ang akin?! Aba, May mahahawakan ka pa rin dito kahit papano 'no.

"Hoy Ma'am! Pahawak ko pa sayo 'to para maputunayan ko na meron akong dibdib!" Paubos na lahat lahat ng pagkain ko pero ung kaniya nasa kalahati pa lang. Masyadong dinadama ni Ma'am ang kumain paano kaya pag ako? Ay gagi iba na un.

"No thanks. I have my own and much bigger than yours." Sabi niya at tiningnan ng mapanuri ang dibdib ko.

Anak ng tokwa namemersonal na talaga 'to.

"Kung talagang malaki 'yan sige nga pahawak ako!" Only then did I realize what I had said. Nanlalaki ang matang tiningnan ko siya at ang kaninang mapang asar niyang reaksyon ay napalitan ng seryoso.

"You want to hold it? then..." She stopped as she look at me with those serious look.

Hindi ko maiwasang mapalunok ng sariling laway at para bang nabusog ako bigla sa niluto niyang carbonara at gusto ko nalang ngayon ay ang umuwi.

"Dream on." Pagpapatuloy niya na kinadismaya ko.

Akala ko pa naman. Sayang!

"Ayaw ko na sayo! Maghahanap nalang ako bagong Professor na p'wede ko maging sugar mommy. Hindi naman kita magawa maging sugar mommy kaya hahanap ako ng iba!" Asar kong litanya.