11 - Benim Evim Burası (Final)

352 29 30
                                    

Eveet saçma bir bölümle daha karşınızdayım. Bu bölüm benim ne yapacağıma karar verememem yüzünden oluştu. İyi okumalar.

-Enji ile konuştuktan birkaç saat sonra-

-Dabi-

'Ben bir malım'

Yatağımda sinir krizi geçirmemek için çabalıyordum. Birkaç saat önce olanları düşünmek sinirlerimi zıplatıyodu.

'Ben cidden bir malım. Ben Birlikten ayrılacak kadar malım, ben birliğe ihanet etmeyi düşünebilecek kadar malım, BEN ENJİ'YE SARILABİLECEK KADAR MALIM.'

'Ben bu hikayenin yazarından bile daha malım'

(Ben ne yaptım aq!?
Dabi: Yaoi okurken kardeşine yakalandın ve o ne olduğunu sorduğunda "oyun oynuyorlar" dedin)

Ben birliğe ihanet edemezdim. Yapamazdım. Ama ne yapıcam? Off lanet olası Shigaraki niye bırakmadı ki çocukları. Hayır yani illa Dalinle yıkandığını söylemekle mi tehdit ediyim anlamıyorum ki.

Şimdi işler daha da karıştı. Enji'ye söz verdim ve şimdi vazgeçersem gerçekten dengesiz gibi görünücem.

'Keşke şu an bir mucize olsa da hem Birliğe hiçbirşey olmasa hemde kardeşlerim kurtulsa, ama benim istediğim ne zaman oldu ki-'

Siyah bir portal açıldı ve Kurogiri odama girdi.

"Kurogiri?"

"Üzgünüm" (Kurogiri)

"Ne için?"

Birden kafamın arkasında bir acı hissettim ve herşey karardı.

...

Kendime geldiğimde başım ciddi bir şekilde ağrıyodu. Gözlerimi açamasam da oturur pozisyonda olduğumu anlamıştım. Kıpırdanmaya başlayınca ise başka birşey daha farkettim. Zincir? Cidden mi, beni zincirlemişler. Sanki zincirlemeseler birliktekilere saldırıdım.

Yavaş yavaş görüşüm düzeldiğinde daha önce Bakugou'yu bağladığımız yerde olduğumh farkettim.

"UYANDI UYANDI" diye bağırıp ellerini çırpmaya başladı Toga

"Bağıma be~ başıma neyle vurduysanız çok acıtıyomuş"

"Spinner'ın kutruğuyla" Twice kıkırdayarak konuştu.

"Ne var be! başına vurmak için birşey getirmeyi unutan sizsiniz" Spinner ile Twice beni hiç şaşırmayarak komik kavgalarına başlamışlardı. Ahh burayı cidden özlemişim.

"Kesin sesinizi de konuya dönelim" Maviş patron konuştu sksndnsldn

"Konu mu vardı, pardon ben uyuyodum da"

"Evet canım konu sensin. Sana son kez bir soru sorucam ve verdiğin cevaba göre ilerlicez" (Shigaraki)

"ne kadar heyecanlandım bilemezsin"

"Birliğe dönecek misin" (Shigaraki)

İşte o lanet soruyu sonunda sordu. Cevabını kendime bile veremediğım soruyu. Herşey eskisi gibi olsun istiyordum ama beni engelleyen birşeyler vardı...

"Sessizliğini bir hayır olarak mı algılamalıyız" (Shigaraki)

"Birliğe dönücem ama bir şartım var"

"Dinliyorum"

"Beni içinde Endeavor veya Shoto olan savaşlara katmayacaksınız"

"Anlaştık"

(Anlık Shigaraki'nin eli)👆slsndnsk

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

(Anlık Shigaraki'nin eli)👆slsndnsk

"Enji'nin bileğime taktığı lanet bilekliği nasıl açtınız?"

"Bunu bana mı soruyorsun" dedi Shigaraki her dokunduğunu yok eden o lanet ellerini göstererek.

"O halde beni çözseniz diyorum"

"Twice çöz şunu"(Shiggy)

Twice yanıma gelip ellerimi çözüyordu ki "ellerini açınca yüzüme patlama yapmican dimi?" dedi.

"Ha?"

"Yok birşey" (Twice)

Ellerimi çözdüler ama bana ilginç bakıyorlardı.

"Ne?"

"Normal yüzün çok güzelmiş" (Toga)

Doğru ya artık Dabi gibi görünmüyordum.

"Tamam flörtleşmeniz bittiyse işlerim var. Dabi bu arada senin ufaklıklar işkence odasında gidip bakabilirsin" (Shiggy)

"Nerdeler!!?!?!? Onlara birşey yaptınız mı?"

"Sadece Toga biraz eylendi o kadar" (Shiggy)

Koşarak dediği odaya gittim. Zaten bir işkence odamız olmasını hep garipsemişimdir. Uyandığımda ve birliğe dönmeyi kabul ettiğimde bu 3 ayrıntıyı tamamen unutmuştum.

Acelerle kapıyı açtım. Üçü de farklı yerlere zincirliydi ve baygınlardı. Önce Natsuo'nun zincirlerini çözdüm, yakışıklı kardeşimin suratını mahfetmiş aptal sarışın. Daha sonra Fuyumi'nin zincirlerini çözdüm, doğrusu ona fazla birşey yapmamış ama yinede birkaç kesik var. En son Shoto'ya geldiğimde gerçekten dondum. Korkunç görünüyordu. Deli kız kesik atılmadık bir nokta bırakmışmıydı acaba.

Shoto'yu çözerken yanıma Kurogiri geldi. "Shigaraki artık onları evlerine bırakabileceğimizi söyledi"

"Hayır! Beni bayılttığınız yere gidiyoruz!"

"Endeavor'un evine mi?"

"Evet bu halde eve bırakırsak Shoto, Natsuo ve Fuyumi uyanana kadar ölebilir. En azından Endeavor hastaneye falan götürür"

"Tamam o zaman onları oraya ışınlıyorum ama kaçmaya çalışırsan-"

"Kurogiri! Benim evim burası. Ailemde sizsiniz. Burayı bırakmak gibi bir aptallığı birdaha yapmicam"

Kurogiri bizi benim kaldığım odaya ışınladı. Shoto'yu yatağa yatırıp diğerlerini de yerde oturur pozisyonda bıraktım ve Enji'ye seslendim.

"Endeavor! Bence burda görmen gereken birşey var" dedim. ve son kez kardeşlerime bakıp mırıldandım ''sizi seviyorum"

Kurogiri'nin açtığı portaldan geri döndüm.

_______________________________________

Bu kitabın da bitmesine üzüldüm...

Bu bölümü hediye ettiğim kişi: RealDazaiOsamu

Beğenmenizi umuyorum.

Bir "🌟" fena olmazdı :)

_______________________________________

| ᴛᴏᴜʏᴀ ᴛᴏᴅᴏʀᴏᴋɪ |Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin