Bugün bayram sabahı giyeyim en,
Güzel elbisemi sonra beklemeye,
Başlayım benim için gelecekleri.
Konuşayım arkadaşlarımla sohbet,
Edeyim onlarla salonda toplandık,
Biz hepimizin gözü pencere de,
Beklediklerimizin yollarını gözler.
Olduk ha geldiler ha gelecekler,
Diye umut dolu içimiz bizim son,
Çağrı yapılır birazdan kulağımız,
O çağrı sesini bekler duyur bizim.
Son çağrı yapılıyor bayram diye,
Beklediklerimiz yine gelmiyor,
Pencereden yol gözler olduk biz,
Nerede sevdiklerimiz bilemedik.
Ömür dediğin ne garip değilmi,
Değer verdiğin insanlar unutmuş,
Seni gelselerde istemeyiz artık,
Çünkü bu duruma alıştık artık.
Söz / Adem Kılıdere
