Toen ik wakker werd was het 10 uur. Robin wordt altijd vroeg wakker, dus ik hoorde haar al in de woonkamer. Ik was allang die bankzitters vergeten. Ik stond op en deed snel gewoon even een joggingbroek en een trui aan. "Hey Juul, jij bent vroeg wakker." Ik lachte. Meestal ben ik rond 11-12 uur wakker in het weekend, maar soms wat vroeger. "Hoe laat werd jij wakker?" "8 uur. Ik heb net een eitje voor mezelf gebakken, wil jij er ook een?" "Ja graag, met een geroosterd broodje alsjeblieft." "Komt eraan, hé er is volgens mij een nieuw restaurant aan de overkant, zullen we daar eten?" "Dus dat is wat ze aan het verbouwen waren, maar uuh ja is goed"
Het was inmiddels 6 uur. We waren alle twee klaar om te gaan. We stapte het restaurant binnen. "Chique" zei ik. "Inderdaad, ik hoop niet dat het te duur wordt" we zochten een plekje uit. We kregen een menu van een ober. "Willen jullie al wat te drinken?" Vroeg hij. "Ik wil wel een witte wijn." "Doe maar hetzelfde" "dan moet ik toch even een ID zien" we gaven onze ID kaartjes. "Helemaal goed. Komt eraan." Zei hij en liep weg. "Ik moet even naar de wc, ik kom zo terug." Zei ik en ik liep naar de wc.
Onderweg naar de wc botste ik per ongelijk tegen een jongen aan. "Oh sorry mevrouw." Zei hij beleeft. We keken elkaar aan. Ik herkende hem ergens van, maar ik was niet helemaal zeker van wat. "Is niet erg." Zei ik en we liepen allebei weer verder.
Ik kwam weer aan bij onze tafel. "Ik zag het wel" zei Robin, met een glimlach op haar gezicht. "Wat?" De wijn was al gekomen. "Hij vindt jouw er leuk uitzien" "oh dat. Robin nee, ik ben nu niet toe aan een relatie." Ik nam een slok van mijn wijn. "Hij kijkt nu naar je" ik verslikte bijna in mijn wijn. "Wat?" Ik draaide me om. Ik zag hem nergens. "Geintje hahah" "grappig hoor" zei ik geïrriteerd.
We kregen ons eten, en toen zag ik hem weer langs lopen. Hij glimlachte naar mij en ik glimlachte terug. "Zie je wel, hij vindt je leuk" "Robin ik ken hem niet eens" "inderdaad, maar niet meer voor lang." Robin staat op. "Wat ga je doen?" Vraag ik. "Vind je hem er leuk uitzien?" "Nou hij is inderdaad niet lelijk maar-" "nou dan! Ik kom zo terug." En ze loopt naar hem toe. Oh wat beschamend is dit. Ik ben nog nooit naar een random jongen gestapt om zijn nummer te vragen ofzo, zo'n iemand ben ik niet.
Robin kwam terug. Maar niet alleen, ze kwam met die jongen. "Hai, ik ben rob, maar je mag me Robbie noemen." Ik werd een beetje zenuwachtig. Hij was niet zo lang, hij had bruin haar en zijn mooie groene ogen glinsterden. "Hallo Robbie, ik ben Juul" zei ik en ik glimlachte. "Uhm, ja ik weet niet- ik Uhm- hier" hij gaf me een briefje. Op dat briefje stond zijn telefoon nummer. "Voor als je ooit iets wil drinken ofzo" hij zag er ook zenuwachtig uit. Hij was wel schattig en lief. "Ja, tuurlijk. Ik app je wel" hij werd meteen wat blijer. "Oké! Ik ga maar weer, mijn vriend zit op mij te wachten daar, dus ja" hij wees naar een tafel. Aan de tafel zat een jongen met blond haar en blauwe ogen. "Oké, ik zie je nog wel!" "Ja, doei Juul!" Zei hij en liep weg. Robin gaf me een knipoog. "Heb ik toch wel goed geregeld voor jouw, he?" "Ja, bedankt" zei ik. Het was meer sarcastisch bedoeld, maar toch was ik ergens wel blij dat de het and gedaan.
En toen herinnerde ik me waarvan ik hem herkende.