New Life•SasuSaku

1

"Bir kız ve bir erkek çocuğunuz oldu hanımım!" genç kadın memnunsuzca baktı yeni doğmuş bebeklere. "Sasuke nerede?" hizmetçi bu sorusuna üzüntüyle cevap verdi, "üzgünüm hanımım... Efendimiz başkent'e doğru yola çıktı." genç kadın sinirden ağlamak üzereydi. Bu çocukların işe yarayacağını düşünmüştü, ama daha kötü olmuştu.

"Alın çocukları da defolup gidin!" hizmetçiler birbirine baktılar ve odadan çıktılar. Hepsi o çocuklar yüzünden! Onlar olmasaydı belki bir ümit... Umutsuzca içinden geçirdi genç kadın. Kocasının suçunu birilerinin üstüne atıyordu inatla...

•••

"Anne... Biraz daha oy-"

"Kapa çeneni sakenu!" küçük çocuk, annesinin bağırmasıyla korkuyla irkildi. "Sen Uchiha düklüğünün varisisin! Derslerini aksatmayacaksın, biraz kardeşini örnek al." küçük kızı göstererek konuştu kadın.

Küçük kız ikizine üzüntülü bir şekilde baktı, küçük çocuk başını eğdi ve ağlamamak için kendini zor tuttu. "Ağlayacak mısın? Hah! Tam da güçsüz birisinden beklendiği gibi!"

•••

"Anne...! Lütfen o adamla evlendirme beni!" kadın, genç kıza sert bir tokat attığında kız yere düştü.

"Ne kadar kötü bir kardeşsin sarada... Kardeşini düşünmüyor musun? O bu düklüğün başına geçicek ve güçlü olması gerekir. Bunu en iyi senin bilmen gerekir." genç kız hıçkırarak ağlamaya devam etti.

Genç kız biliyordu ki o adamla evlenirse hayatı bir cehenneme dönerdi, adam bir sadistti. Kadın, genç kızın saçlarından tutup kaldırdı.

"Seni ben doğurdum! Benim emirlerime uymamak mı!? Bu ne cürret! Evleniceksin!" genç kız saçındaki acıyla zorla başını salladı.

•••

"B-ben ne yaptım..." iki çocuğu da kanlar içinde yerde uzanıyordu. Kadının yüzünden intihar etmişlerdi.

Benim yüzümden...

Ağlamaya başladı kadın. Pişmanlığı ağır gelmeye başladığında yere çöktü ve hıçkırarak ağlamaya devam etti. Sevdiğinden karşılık göremeyince bütün yükü çocuklarının omzuna bırakmıştı. Her şeyde çocuklarını suçlamıştı. İstemedikleri şeyleri zorla yaptırmaya çalışmıştı.

Artık sıra ondaydı... Zorla bu sonuca katlanmak zorundaydı. Ya da en kısa şekilde sona ulaşmalıydı...

Elleri titreyerek çocuklarının kendilerini öldürdüğü bıçağı alıp kendi kalbine doğrulttu. Çocukları hayatı boyunca yalnızca ölümlerinde kendi kararlarını almışlardı. Kadın bıçağı kalbine sapladı. Acı içinde inleyerek kendini yere bıraktı. Kalbinde ki acı, bıçak yüzünde değildi, pişmanlıkları acıtıyordu kalbini...

Keşke... Keşke bir şansım daha olsaydı...

•••

"Leydim!"

"Genç leydi!"

Genç kız koca bir baş ağırısıyla uyandı, etrafında ki hizmetçiler tedirgince ona sesleniyordu. Genç kız yataktan doğruldu ve etrafına baktı şaşkınca, burası evlenmeden önce yaşadığı evinde kendi odasıydı. Aklı çok karışıktı, nasıl buraya gelmişti ve ölmemiş miydi? Neden buradaydı, yoksa çocuklarının ölümünden sorumlu olarak yargılanacak mıydı?

Dadısı üzgünce baktı genç kıza, genç kız ise ona şaşkınca bakıyordu. 'Dadım yaşıyor mu!?' genç kız evlendikten 1 ay sonra dadısı vefat etmişti. 'Bu nasıl olur...'

"Sizi anlıyorum... Ama artık bir şeyler yemelisiniz! Zaten zayıfsınız gelinlik size büyük gelicek!" diyerek güldü kadın. 'Gelinlik mi...?' genç kızın gözleri dolmaya başlamıştı. Son dileği gerçekleştiğini anlamıştı, gülümsedi ve ağlayarak dadısına sarıldı.

Her şeyi değiştirmesi için bir şans verilmişti, ama... genç kız bu şansı iyi kullanacak mıydı orasını görecektik...

Her insan doğar ve ölür ama ardından bir sürü şey bırakır... Şuan düşündükleriniz belki de servettir. Benimde ilk onlar geliyor ama, insanlar en çok duygularını bırakır.

Bir cümle vardır bilir misiniz? Gözleri açık gitti acaba ne bıraktı ardından?

Pişmanlığını bıraktı... Güzelce yaşamak istediği hayatı gözlerinin önünde film şeridi gibi geçti ve imrenerek baktı son kez... Ve öylece öldü...

Düşes sakura uchiha'da çocuklarına bakarak öldü, son nefeslerinde onlara bakarak hayaller kurdu...

Bakalım o hayallerini gerçekleştirebilecek miydi?

Ben kediniz... Bu hikayeyi sizlere anlatmak için heyecanlıyım... Peki siz bu hikayeyi okumak için heyecanlı mısınız...?

✍️

Uff mükemmel değil mi yaaa!?

Ben bayıldım bu kitaba!!!