Yeni bir şans ona verilmişti...
Ama bu şansı iyi kullanırsa aydınlığa çıkacaktı sonu.
Kocasından sevgi görmemiş kadın hırsını çocuklarından çıkarmıştı...
Ama bu yaptığının pişmanlığını ölürken çekmişti.
"Son... Bir şansım olsaydı... Belki..."
Genç kadın hafif bir gülümseme ile bebeğini kucağında sallıyordu, hafif bir mayhoşluk vardı üzerinde. İlk defa bu kadar rahat hissediyordu. San ki olması gereken yerdeydi, "Sarada... Kardeşin gibi hemen uyumuyorsun, her şey aynı..." Genç kadın kendi kendine konuşurken bir yerden kızının kısa saçlarını okşuyordu.
Kapı açıldığında yan dönüp kapıya doğru baktı genç kadın. Kocası içeri girdiğini gördüğünde hafif bir tebessüm ile eşine baktı. "Uyudular mı?" Sessizce konuştu genç adam. Sakura olumsuzca başını salladı, "hayır, Sakenu uysal hemen uyudu ama... Sarada için aynı şeyi diyemeyeceğim. Sadece yüzüme bakıyor." Genç adam eşine yaklaştı ve Küçük kızını kucağına aldı.
"Benim güzel kızım, neden uyumuyorsun ve anneni yoruyorsun?" Sarada'nın yüzünde büyük bir gülümseme oldu. "Hanyah! Habya!" Sasuke şaşkın ve heyecan dolu Sakura'ya baktı. "Kelime kurmaya çalışıyor!" Genç kadın bu heyecanına yüzündeki tebessümü sürdürerek baktı. "O daha günlük Sasuke ne kelimesi?" Genç adam kızına meftune olmuşçasına baktı.
"O bizim kızımız, birkaç gün sonra konuşur belki de?" Sakura hafif bir kahkaha attı. O sırada Sarada mayışarak gözlerini kapadı. Sasuke onu yavaşça beşiğine yatırdı ve hafifçe anlından öptü ve doğruldu.
Genç adam Sakura'ya minnettar bir bakışla bakıyordu. "Teşekkür ederim Sakura..." Genç kadın anlamayarak ona baktı. Neden her şey bu kadar olması gerekenden daha hızlı ve daha farklı gelişiyordu? Genç kadın sorgularcasına Sasuke'nin yüzüne baktı. "Neden? Neden bana tanıştığımız andan beri kötü davrandın?" Genç adam gelen soru ile hafifçe yutkundu. "Sakura, herşeyi düzeltmeye çalışıyorum sence bunları unut-" Sakura hızlıca odadan çıktı, genç adam da arkasından çıkıp yavaşça kapıyı kapattı.
Genç kadın dışarıda onu bekliyordu, "sana güvenemiyorum Sasuke, sen benim neler hissettiğimi, neler yaşadığımı bilmiyorsun!" Genç adam yavaşça eşine yaklaştı ve koluna dokundu. "Sakura... Sana her şeyi anlatamam, ama emin ol bu zamana kadar bir saniyemi bile seni sevmeyerek geçirmedim." Genç kadının gözleri yaşarmıştı.
"Neden...? Canımı acıttın?" Genç adamın yüzünden pişmanlığı çokça okunuyordu. Artık bir eşten çok bir babaydı. Artık ne karısıma ne de çocuklarına yalan söyleyebilirdi.
"Özür dilerim sevgilim, eşim, ilk ve son aşkım. Özür dilerim, özür dilerim. Senin için herşeyi dilerim." Genç adam öne doğru atılıp kadına sımsıkı sarılıp göğsüne bastırdı. Onu orada saklamak istedi, asla bu anın büyüsünün bozulmamasını istedi. Bu hayatta çok şey istememişti, sadece onu istemişti.
Onun için herşeyi istemişti.
Genç kadın sonunda kendini salarak eşinin omuzlarında hıçkırarak ağlamaya başlamıştı. "Ç-Çok canımı yaktın!" Ağlaması şiddetlenirken Sasuke yavaşça genç kadının saçını kenara ittirip onun kulağına bir kırmızı yapraklı çiçek sıkıştırdı ve acıklı bir gülümseme ile genç kadına baktı. "Sana daha fazla acı çektirmeyeceğim, onun yerine daha fazla sevgi, mutluluk, şefkati vereceğim sevgilim." Hafifçe anlından öptüğünde genç kadın hıçkırıklarına boğuldu.
Bir kaç dakika burada birbirlerine sarılmış vaziyette durdular. Sonra ise içerden gelen ağlama sesi ile genç kadının ağlaması yavaşladı ve karşısında ki adama baktı. "Lütfen git. Biraz çocuklarımla yalnız kalmak istiyorum." Genç kadın yavaşça kapıyı açtı ve Sasuke'nin yüzüne bakmadan kapıyı kapattı.
Beşiğe doğru ilerledi ve ağlayan Sarada'ya baktı. "Kızım, sen anne ve baba ufak tartıştı diye mi huzursuzlandın?" Yavaşça Sarada'yı kucağına alıp başına bir öpücük kondurdu.
Yatağa doğru ilerledi ve yavaşça uzandı, kızına bakarken gözleri tekrar yaşarmıştı genç kadının.
"Özür dilerim bebeğim... Size yaşattıklarım için, hayatınızı mahvettiğim için özür dilerim." Sakura yaşlarının gözlerinden akıp gitti.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
•••
"Düküm... Ne zaman yola çıkacağız?" Sasuke düşünceli bir şekilde dışarı bakıyordu. "Eşim ve çocuklarımın güvenliği adına düklükten iki takım asker çağırın. Onlar gelene kadar eşim dinlenmiş olacaktır. Tabii eşim nasıl isterse, ne zaman yola çıkmamızı isterse o zaman çıkarız." Sasuke arkasına dönüp komutana baktı. "Bu tarikat için araştırmaya devam edin. Birisinin bile canını affetmeyin!" Genç adamın gözlerinden ateş çıkarcasına sinirle baktı.
