maniac : markhyuck

end

1 ocak

ımm, merhaba donghyuck. nasılsın, rahat mısın?
buraya ne yazsam bilemiyorum şuanda. o kadar karışık hissediyorum ki. bu defter elime geçeli neredeyse bir hafta oluyor ama okumaya bir türlü cesaret edemedim. ama dün gece başladım okumaya. seni kaybedeli 8 ay oluyor. seni o kadar çok özledim ki güneşim sensiz nefes alamıyorum artık. dünyam kapkaranlık oldu bir gecede mahvoldum, mahvolduk.

yangyang kendini evine kilitledi, renjun hiç kimseyle konuşmaz oldu, jeno ise bana teselli vermeye çalışıyor. ama güneşim bana teselli verecek kişi sendin nereye kayboldu bir anda böyle.

niye geç kaldık sevgilim, niye beni bırakıp gittin?

ne güzel sevmişsin sen beni, bizi. sensiz hayatım doğru dürüst ilerlemiyor bile güneşim. ben burada ölmekten beter oldum.

seni çok özledim, hep söylemişsin bana bunu. bu sefer bende sana söylüyorum meleğim. seni çok özledim.

sensiz yapamıyorum, hatırlıyor musun o gün sensiz yapamam dediğimde yapacaksın , yapmak zorundasın demiştin. zorunda değilim güneşim. sensiz hiç bir şey yapamam ki ben.

sen olmadan bırak nefes almayı yaşayamam ben.
oralar nasıl çok mu soğuk? üşüyor musun yine? lütfen üşüme yanına geldiğimde kollarımı saracağım sana sımsıkı söz veriyorum sevgilim.

çok az kaldı güneşim kavuşacağız, çok az kaldı...

seni seviyorum donghyuck...

bekle beni.

***

mark'ta en sonunda intihar ediyor arkadaslar. ve ruhlar aleminde iste kavusuyolar mi cenneteler mi cehennemdeler mi bilmiyom.

ama markhyuck'u sevin<3

ben asigim sahsen.