☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆
"වයස කීයද?"
ජන්කුක් සීට් බෙල්ට් දාගෙන කාර් එක ස්ටාර්ට් කලා.
"දහ අටයි."
ජිමින් ඉස්සරහා බලාගෙන අත් දෙක ඉණ වටේ ඔතාගත්තාම ජන්කුක් ජිමින් දිහා බැලුවේ දැන් ගිලලා දාන්න පුළුවන් ගානට.
"අවුරුදු දහ අටට ඔච්චර කටක්?"
"ඔයා මගෙන් ගත්තු සපත්තු දෙක දාන්නෙ නැත්තෙ ඇයි?"
ජන්කුක්ට දෙන්න උත්තරයක් නැති වෙනකොට ජිමින් ඒ ප්රශ්නෙ මග අරින්න වෙනත් ප්රශ්නයක් යොමු කලා.
"ඇත්තටම ඒක මගේ කකුලට ඇති කියලා හිතනවද?"
ජිමින්ගෙන් මෑත් වුනු ජන්කුක් පාරට අවදානය දුන්නා.
"උරුලෑවා! මදි කියලා දන්නවා නම් ගත්තෙ මොකටද?"
ජිමින්ගෙ අතක් ජන්කුක්ගෙ ඔලුව හරහා යනකොට ජන්කුක් ස්පීඩ් එක වැඩි කලා.
"පොඩ්ඩක් මතක් කරන්න මම ඒක විතරද ගත්තෙ කියලා?"
"මගේ නම්බර් එක!!"
ජන්කුක්ට පුළුවන් උනේ හිනා වෙන්න විතරයි.
"තමුසෙ මාව දැලේ දාගන්නද හදන්නෙ?"
☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆
YOU ARE READING
ᴍɪᴋʀᴏᴋᴏsᴍᴏs • ᴍɪɴɢᴜᴋ [ᴄᴏᴍᴘʟᴇᴛᴇᴅ]
FanfictionIt's probably because of us, Not those stars nor the lights...