☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆
"ජන්කුක් ඔයා ඉන්න ඕන ජිමින්ගෙ ඇඟ උඩ මිසක් ඇඳ උඩ නෙමෙයි."
ඩ්රාමා එකේ අවසාන කොටස ඩිරෙක්ට් කරමින් හිටපු ඩිරෙක්ටර් කිම් ටේහ්යුන්ග් මෝඩයෙක් වගේ ඇක්ට් කරන ජන්කුක්ට කෑගැහුවා. ඇත්තටම ජන්කුක් ඇක්ට් කරන්න දන්නෙ නෑ. එයා රයිටර් මිසක් ඇක්ටර් නෙමෙයි. නමුත් ජිමින් වෙනුවෙන් ජන්කුක් දෙවනි පාරටත් ස්ක්රිප්ට් එක වෙනස් කලා.
ජිමින් එක්ක ඇක්ට් කරන්න හිටපු බෝයිව ඩ්රාමා එක ඇතුලෙම මරලා වීරයා වුනු ජන්කුක් එයාගෙ රෝල් එක්ක ගත්තෙ හරිම කෲර විදියට. ජිමින් එක්ක වෙන කෙනෙක් ඉන්න එක ඇක්ට් කරන වෙලාවට විතරක් උනත් ජන්කුක්ට බලන් ඉන්න බැරි උනා. නොදන්නවා වගේ හිටියට ජන්කුක් කරපු හැමදේම ජිමින් දන්නවා!
"එහාට යන්නකෝ යූන්ගි. මේක ලේසි වැඩක් කියලද හිතන් ඉන්නෙ?"
යූන්ගි ටේහ්යුන්ග්ව අල්ලගෙන තිබුනේ ඩ්රෙක්ටර් විදියට ගත්තු දවසෙමයි. යූන්ගි නිසා එයාට එකම එපිසෝඩ් එකක්වත් හරියට ඩිරෙක්ට් කරගන්න බැරි උනා.
"අදට ෂූටින් ඉවරයි. මම හිතන්නෙ ජන්කුක්ටත් ලොකු වැඩක් තියනවා."
ජන්කුක්ට ඇහැක් ගහපු යූන්ගි ජිමින් දිහාත් බලලා ටේහ්යුන්ග්ව ඇදගෙන යන්න ගියා.
"මොකද්ද වැඩේ?"
යූන්ගි යනකම් කටවහන් හිටපු ජිමින් ජන්කුක්ට පෙන්නන්න නපුරු මූණක් මවාගත්තා. තමන්ගෙ සහෝදරයෙක් නිසා යූන්ගි ඉස්සරහා විතරක් අහිංසක විදියට ඉන්න ජිමින් පුරුදු වෙලා හිටියා.
"මුකුත් නෑ බබා. අපි ඩිනර් එළියෙන් ගමුද?"
ජන්කුක්ගෙ අත් ජිමින්ගෙ ඉන වටේ එතුනට හැමදාම හම්බෙන 'තට්ටෙ හරහා මොලයට' ගුටි පාර ජන්කුක් බලාපොරොත්තු උනා.
"යනවා යන්න."
☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆
YOU ARE READING
ᴍɪᴋʀᴏᴋᴏsᴍᴏs • ᴍɪɴɢᴜᴋ [ᴄᴏᴍᴘʟᴇᴛᴇᴅ]
FanfictionIt's probably because of us, Not those stars nor the lights...