Violet's POV
kasama naming umuwi sa bahay si pau, si mama naman doon sa dati naming house umuwi marami raw kasi syang inaayos, kasama ko sa bahay na to si frank and isang kasama sa bahay and syempre si baby tali.
nilapag ko lang sa kwarto si tali at pinabantayan kay frank sinabi ko kasi sa kanya na sasabihin ko na lahat kay pau. pumayag naman sya dahil yun naman talaga plano ko eversince. pag baba ko nakita ko si pau tinitignan ang mga framed pictures ni tali and i. naramdaman nya siguro ang presensya ko kaya bigla syang nag salita
"how come anak mo to? ang cute cute eh" pang aasar nya sakin at saka sya umupo sa sala, umupo naman ako sa tabi nya
"ay grabe ka talaga saken pau ah. linuwal ko yan wag kang ano dyan" sabi ko naman sa kanya at nag tawanan lang kaming dalawa
"so ano ngang nangyari sayo vi? lahat kami nag alala sayo specially si darren" sabi ni pau
"i know that darren would react like that thats why di ko muna sinabe sa kanya for his internship" yun pa lang sinasabi ko pero pakiramdam ko luluha na ako anytime
"so what really happened vi? im all ears" hinawakan nya ang kamay ko ang pinisil ito. doon na ako naiyak
"pau, since noong pinanganak ako i have a small really small hole in my heart. i was premature back then kaya di inadvice ng doctor na operahan ako that time. and di rin kaya nila mama wala silang pera that time" nag umpisa na akong umiyak, at nakikinig lang si pau sakin
"kinausap ako ni mama na its time na for me to undergo the operation, at first gusto ko talaga sabihin kay darren i swear ang plano ko eh maging LDR kami for just 5 months kasi uuwi rin naman talaga ako after ko maka recover"
"i tried telling him pau, i really do i even go to their house! and doon nabago lahat, si tita che pau ayaw nyang pasabi ko kay darren ang katotohanan about my state. madidistract lang daw si darren kasi for sure lulutang isip non kakaisip sakin at baka di maka review for his internship"
"thats when i realize na tama sya, magiging cause lang ako ng distraction kay darren. kaya noong umaga na yun iniwan ko sya. but that plan is aalis ako sa pinas and after i recover uuwi rin ako agad"
"but the destiny has its own plan pau, when the doctors checked up on me they've discover na i am pregnant" tinignan ko si pau at takang taka naman sya
"ganun ka kadaling nabuntis ni frank?" takang tanong ni pau
"gaga anong tingin mo sakin? syempre kay darren yun, remember i stayed the night at his house before ko syang iwan?" bigla namang nag ningning ang mata ni pau
"so she is darren's ? thats why pala surname mo parin dala dala ni tali" sabi ni pau
"she's darren's daughter yes pau, and oo syempre del rosario lang bagay kay natalie" sabi ko habang nakangiti, tinignan ko si pau at alam kong malungkot sya
"i know pau, he's with someone else na, i know you know already na pumunta ako sa hospital kung saan sila nag iinternship, i saw them pau. darren's look so happy now" lalo akong naiyak noong naalala ko yung time na yun pag punta kasi namin sa lobby ng hospital noon, nilibot ko yung mata ko and when i saw them walking sa 2nd floor my heart broke kasi pano nya ako nakalimutan ng ganun lang? ang unfair mo darren
"di ko nga alam pano nya ako nakalimutan knowing na i told him naman about tali" after ko sabihin yun tumingin lang ako sa picture ng anak ko and pau looks shookt sa sinabe ko
"he knows about tali?" she asked
"oo i told him kaya, kaya nga nasasaktan ako na ganun pala kadali kay darren yun, even na sinabi ko ng may anak kami di parin sya nag paramdam" sabi ko kay pau while crying
"but darren's doesnt know vi, remember noong chinat mo ako about sa pagiging ninang ko sa anak mo nagulat sya that time and lalo lang syang nagalit sayo kasi nga, kaya mo daw sya iniwan kasi nabuntis kana agad ni frank" sabi ni pau di ko alam kung ano mararamdaman ko pero bakit ganon?
"pau when the doctors found out na i was pregnant with tali, i stayed at the hospital sa buong pag bubuntis ko dahil they need to observe my state, si papa and si mama they suggested na mag padala ng sulat kay darren. everymonth nag papadala ako sa kanya ng sulat pau lahat ng paghihirap ko sa pag bubuntis ko sa anak nya sinabi ko sa sulat yon lahat pau" di ko na napigilan at humagol gul na ako
"so frank isnt you partner?" tanong ni pau, umiling naman ako
"no! frank is my childhood friend, remember noong high shcool tayo and every summer nasa japan ako, sya ang kaibigan ko doon dahil our dads are business partner, frank is in love with someone else" sabi ko na nag paliwanag ng mukha ni pau
"i told darren everything sa mga letter na yun pau, gusto ko lumaki ang anak ko ng may ama pau, ayokong ipagkait kay natalie yun she deserve everything good in this world!" umiiyak parin ako hanggang ngayon
how come darren doesnt know? eh di nga ako pumalya sa mga sulat na pinadala ko sa kanya
"i cant love someone else pau, you know how much i love darren, sya lang ang tahanan ko pau, sya lang ang tahanan namin ng anak nya" this time yinakap na ako ni pau at umiiyak parin ako di parin ako makapaniwala na hindi alam ni darren lahat ng to
"my mom suggest na umuwi na ako para makausap si darren personally since di nga sya nag paparamdam, but when i saw him happy with someone, i know for a fact na huli na ang lahat. hinantay ko kasing manganak ako kay natalie bago ako inoperahan sa puso. but im all goods now buti nga di masyado lumaki yung hole eh"
"i want to stay alive for natalie pau, kahit wala syang ama. i will stand as her mom and dad"
paanong di mo alam yung tungkol sa anak natin darren? kaya ba ang saya mo kasama sya? sana pala di na lang ako umalis. ang saya saya siguro natin ngayong tatlo mahal na mahal kita darren. pano ka ba kalimutan ?
BINABASA MO ANG
TAHANAN
FanfictionSapat ba ang pagmamahal? Mas madali nga bang bumitaw kung para sa mahal mo? paano naman sarili mo? handa ka bang talikuran ang tahanan mo? Kaya mo bang gawin para sa kanya lahat? sabay sabay nating tuklasan kung paano bumangon at labanan lahat ni V...