Drarry

2

POV: Draco

Het voelde fijn om weer naar Zweinstijn te gaan, maar vooral omdat ik dan niet thuis was. Sinds dit jaar voel ik me niet meer veilig in mijn eigen huis. Soms hebben we dooddoeners over de vloer, en dan is vader gemener dan anders. En ergens dit jaar wilt vader dat ik me bij de duistere zijde aansluit, maar dat wil ik helemaal niet! Ik wil gewoon een normale jongen zijn in plaats van de situatie waar ik me nu in bevind. Mijn vader slaat me vaak en noemt me een schande voor de familie, ik kan er niet meer tegen. En om het nog erger te maken moest ik precies op jongens vallen, en waarom oh waarom op die Potter?

Samen met Korzel en Kwast stapte ik uit de Zweinstijn Express, en mijn enige hoop om rustig naar het kasteel te gaan ging verloren, toen ik de blik van Potter opving. Ik kon niet anders dan naar hen toelopen en hem een hatelijke opmerking toe te werpen. Ik wenkte Korzel en Kwast, zij vonden dit maar al te leuk. Met een meest zelfvoldane pas liep ik naar het trio en zei: 'Kijk eens aan, wezel, bevertand en bliksemkop, het is een wonder dat jullie nog de straat op mogen. Weet je, ik zou allang naar huis zijn gegaan als ik jullie was'. Potter staarde me even aan, nieuwsgierig zelfs. Maar dat duurde niet lang en wierp een opmerking terug. 'Bek dicht Malfoy, ik weet zeker dat het niet lang zal duren voordat jou familie in Azkaban beland', antwoordde hij. Verdomme dat deed pijn, en keerde hem de rug toe. 'we krijgen ze nog wel' zei Kwast en in knikte, Al boeide het me eigenlijk niet zo. Korzel en Kwast joegen een drietal 2e  jaars weg uit een koets, en toen reden we naar Zweinstijn.

Het kostte me moeite om mijn aandacht bij de indeling te houden, en vergat dan ook regelmatig om te klappen. Nadat Proffessor Perkamentus zijn speech had gehouden, verscheen er weer op magisch wijze een groot assortiment aan eten. Korzel en Kwast schrokte zo veel naar binnen dat ik het misselijk makend vond om aan te zien, veel at ik niet. En met tegenzin leidde ik met Pansy de nieuwe 1e jaars naar onze common room. De verdere uitleg liet ik aan haar over en sjokte de trap op en plofte op mijn bed om er vervolgens niet meer uit te komen.