11

73 2 0
                                    

POV: Harry

Net toen naar binnen wilde gaan bij planten verzorging, kreeg ik een duw in mijn rug. Als een slang gestoken draaide ik me om: het was Malfoy. 'Haal die dikke reet eens weg Potter, je blokkeert mijn zicht' snauwde hij me toe. Mijn wangen werden rood, hij vond me dus nog steeds lelijk het was nog steeds niet goed genoeg, zijn blik vertelde me genoeg. De hele les deed ik alles op automatische piloot, en maakte een nieuwe strategie: meer afvallen.

Tijdens het eten at ik een normale hoeveelheid tot opluchting van Hermelien. 'Harry? Ron en ik zijn zo nog even leren in de bieb, wil je ook mee?' vroeg Hermelien. Ik schudde mijn hoofd, 'nee bedankt ik moet nog even euhh.. een verslag van toverdranken afmaken' Ik had het eigenlijk al af, maar ik heb wat tijd voor mezelf nodig. Hermelien knikte goedkeurend, en ze liepen samen weg.

Zodra ze weg waren liep ik naar de griffoendor common room, en keek of de kust veilig was. Alleen Marcel was er nog, maar met geduldig wachten ( dus niet geduldig) ging Marcel na vijf minuten al weg, mooi. Ik haastte me naar de toiletten en draaide de deur op slot, en gooide al het eten van de afgelopen twee dagen eruit, net zo lang zat er alleen maar gal en bloed overbleef. Mijn lichaam rilde en ik hees mezelf omhoog. Voorzichtig ging ik op de magische weegschaal staan: 58,7 kilo godver. Ik wilde minstens 15 kilo afvallen, dan zal ik wel mooi zijn. Ik haalde een verstopt mesje achter de handdoeken vandaan, en stroopte mijn mouw op, ik haalde het een aantal keer over mijn arm. Er stroomde tranen over mijn wangen, Malfoy was veelste goed voor mij. Een gebonk op de deur haalde me uit mijn gedachten. 'harry, maat? Wat duurt er zo lang?'. Shit het was Ron, 'euhmm even wachten' riep ik, en borg snel het mesje op, hopen dat die sneeën even stoppen met bloeden. Ik opende de deur en stond voor een bezorgde Ron, maar voor dat hij iets kon zeggen mompelde ik al een smoes. 'ik had last van mijn maag, niks bijzonders' loog ik en liep verder. Hij knikte 'oké dan' zei hij 'zullen we potje toverschaak doen?', Ik deed een poging om blij te kijken 'ja hoor is goed'. En het komende uur werden mijn poppetjes drie keer afgeslacht, onder luid prostest. Misschien moest ik maar een nieuwe set kopen, eentje die me niet als idioot beschouwen. 

DrarryWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu