Έρωτας μετ' εμποδίων

Έρωτας μετ' εμποδίων Chapter12

Όσο ο Άρης κοιμόταν, ντύθηκα κι έφυγα... Μπήκα στο πρώτο αεροπλάνο για Θεσσαλονίκη...

Θεέ μου, βοήθησε με! Πως τα έχω μπλέξει έτσι;

Ανοίξω την πόρτα του διαμερίσματος μου, πετάω άτσαλα τα πράγματα μου και αράζω στον καναπέ σκεπτόμενη...

Αισθάνομαι πως το κεφάλι μου θα σπάσει... Κοιτάω γύρω μου... Είμαι σε ένα σκοτεινό δωμάτιο, δεμένη σε μια καρέκλα στο κέντρο... Σε κάθε μια από τις τέσσερις γωνιές εμφανίζονται ο Άρης, ο Γιώργος, ο Φίλιππος και ο μπαμπάς μου αντίστοιχα... Κάτι λένε όμως δεν μπορώ να τους ακούσω... Ένας ένας εξαφανίζονται και μένει μόνο ο Άρης...

-Σ' αγαπώ...

Πετάγομαι ιδρωμένη από τον καναπέ... Τι όνειρο ήταν αυτό; Τι μπορεί να σημαίνει; Προσπαθώ να ρυθμίσω τις ανάσες μου... Το κουδούνι δεν αργεί να χτυπήσει...

Αντικρίζω μια έξαλλη Ζωή και μια ακόμη πιο έξαλλη Μαριάννα...
Ήξεραν τι μου συνέβαινε αυτό το διάστημα... Πριν πούνε κάτι, εξήγησα την όλη κατάσταση για άλλη μια φορά...

Μ- Πραγματικά, δεν ξέρω τι να πω...
Ζ- Ξέρεις ότι τα έκανες σκατά έτσι;
Ε- Ναι ρε πούστη μου... Και αυτό είναι που με βασανίζει... Κοροϊδεύω κι εμένα και τον Άρη...
Ζ- Και κάθε φορά που γίνεται κάτι, εξαφανίζεσαι...
Μ- Πρέπει να αντιμετωπίσεις τα λάθη σου και τις συνέπειες τους, όποιες κι αν είναι...
Ζ- Ξεκαθάρισε το τι θέλεις...
Μ- Ο Άρης δεν θα σε περιμένει μια ζωή...

Τα λόγια τους ήταν σαν χαστούκι, σαν μαχαιριά στο στήθος... Είχαν δίκιο όμως... Τέρμα τα ψέματα...

Μόλις έφυγαν, τηλεφώνησα στον Άρη...

Α- Τι κάνει το πιο όμορφο κορίτσι του κόσμου;
Ε- Καλά είναι... Του λείπεις...
Α- Κι εμένα μου λείπεις...

[...]

Ε- Άρη, μπορώ να σου ζητήσω κάτι;
Α- Ναι ψυχή μου!
Ε- Να... Νιώθω λίγο μπερδεμένη... Και θέλω να μείνω λίγο μόνη...
Α- Θες να χωρίσουμε;
Ε- Όχι, απλά σου ζητάω να μείνουμε λίγο μακριά...
Α- Κι άλλο; Δεν σου φτάνουν 550 χιλιόμετρα;
Ε- Σε παρακαλώ...
Α- Έχεις δίκιο... Θα το σεβαστώ...
Ε- Σ ευχαριστώ... Γεια...
Α- Σ' αγαπώ...
Ε- Κι εγώ... Πολύ...

Ένας μήνας αργότερα...

Φ- Ξυπνά υπναρού!
Ε- Λίγο ακόμα ρε Φίλιππε...
Φ- Κάποιος γράφει στις 11 και η ώρα είναι ήδη 10...

Πετάχτηκα πάνω...

Ε- Είσαι ελεεινός...
Φ- Καλημέρα και σένα αγάπη μου...

Ναι, είμαι μαζί με τον Φίλιππο... Με τον Άρη δεν έχω μιλήσει όλο αυτό το διάστημα και με τον Γιώργο... (;)
Αποφασίσαμε να κάνουμε τον γάμο, σε κλειστό οικογενειακό κύκλο εννοείται και λίγες μέρες αργότερα, ένας φίλος του δικηγόρος, θα μας βγάλει το διαζύγιο, κρυφά από τους δικούς μας...

Τέλος πάντων, φόρεσα το πουκάμισο του Φιλίππου, μάζεψα τα μαλλιά μου σε πρόχειρο κότσο και πήγα στην κουζίνα...

Ε- Τι ετοιμάζει το αγόρι μου;
Φ- Αριστοκρατικότατο πρωινό...
Ε- Μάλιστα...

Άλειψα μια φέτα ψωμί με μαρμελάδα φράουλα και γέμισα την κούπα μου καφέ...

Καταραμένο κουδούνι, ανάθεμα σε!

Φ- Ανοίγω εγώ...

Ε- Ποιος είναι;
Φ- Εμ, για σένα...

Πήγα να δω ποιος ήταν...

Ε- Α... Α... Άρη... (;)
Α- Ήταν που ήσουν μπερδεμένη και ήθελες να μείνεις μόνη...
Ε- Εγώ... Εγώ, δεν...
Α- Καλά, αυτά μας τα 'παν κι άλλες...
Αντίο και... Συγγνώμη για την ενόχληση...

Φ- Εύη;
Ε- Με το που γυρίσω, να έχεις μαζέψει τα πράγματά σου και να έχεις φύγει...
Φ- Αφού το θες έτσι...

**Πλευρά Άρη: [...]**

Νέο, συγκλονιστικό chapter όπως μπορείτε να δείτε! Αναμένονται κι άλλα παρόμοια... Τι λέτε; Τι θα γίνει στο ερωτικό τρίγωνο Άρης-Εύη-Φίλιππος;

Μην ξεχνάτε!
↓
↓
↓
→Vote
→Comment
→Share

Και πάνω από όλα, μείνετε συντονισμένοι! Καλό Πάσχα! ♥