Έρωτας μετ' εμποδίων

Έρωτας μετ' εμποδίων Chapter16

- Εύη, τι κάνουμε;
-Ντύσου και περίμενε εδώ... Όλα θα τελειώσουν σήμερα...
-Τι θα κάνεις;
-Αυτό που έπρεπε να κάνω εδώ και καιρό...

[...]

-Γιώργο, που είναι ο μπαμπάς;
-Με περιμένει στο αμάξι... Ήρθα να πάρω κάτι χαρτιά... Αλλά εσύ... (;)
-Σας είδα από το παράθυρο... Μου κάνεις μια χάρη;
-Φυσικά, εάν μπορώ!
-Πάρε τον μπαμπά μου και πηγαίνετε στο σπίτι... Φρόντισε να είναι και η μαμά εκεί... Θα έρθω σε λίγο...
-Έγινε...

Εφόσον βεβαιώθηκα πως είχαν φύγει, πήγα να ντυθώ...

-Περίμενε με έξω...
-Εντάξει...

Φόρεσα μια τζιν σαλοπέτα με ένα λευκό τοπάκι από μέσα και τις μαύρες εσπαντρίγιες μου... Μάζεψα τα μαλλιά μου σε μια ψηλή αλογοουρά και ήμουν έτοιμη...

-Πάμε;

Ο Άρης έγνεψε καταφατικά... Κλείδωσα την πόρτα του διαμερίσματος και φύγαμε για το σπίτι μου...

[...]

-Δεν ξέρω τι ετοιμάζεσαι να κάνεις, αλλά είσαι σίγουρη;
-Ναι... Πάμε...

[...]

-Τι δουλειά έχεις εσύ εδώ; Εύη;
-Ηρέμησε μπαμπά... Απλά θέλω να μάθετε κάτι και πρέπει να είναι και ο Άρης εδώ...
-Τι συμβαίνει κορίτσι μου;
-Άραξε μαμά, θα μάθεις...

[...]

-Και ο λόγος που είμαστε εδώ οι πέντε μας είναι ο εξής αγαπητέ μου πατερούλη... Εγώ και ο Γιώργος δεν αγαπιόμαστε, ο γάμος μας είναι λευκός και σύντομα δεν θα υπάρχει, διότι θα πάρουμε διαζύγιο... Η καρδιά μου ανήκει ολοκληρωτικά στον Άρη...

Το πρόσωπο του σκλήρηνε... Με κοίταξε με ένα άγριο ύφος... Αυτό δεν είναι καλό... Έκλεισα τα μάτια μου και περίμενα ένα χαστούκι που δεν ήρθε ποτέ... Ανοίγοντας τα μάτια μου, η εικόνα που αντίκρισα με ράγισε... Ο μπαμπάς μου, πεσμένος στο χαλί, κρατώντας την καρδιά του... Όλοι είχαμε μείνει στήλες άλατος...

-Εε... Εγώ το... Το έκανα αυτό;

Νεκρική σιγή...

[...]

-Μαμά, αν πάθει κάτι ο μπαμπάς, δεν θα μου το συγχωρήσω ποτέ...
-Ηρέμησε καρδούλα μου, όλα θα πάνε καλά...

Έφυγα από την αγκαλιά της μαμάς μου και πήγα στον Άρη... Πλέον έκλαιγα με λυγμούς...

**Τρεις εβδομάδες μετά**

Ο μπαμπάς είχε συνέλθει και μάλιστα ζήτησε να δει εμένα και τον Άρη...

-Κατάλαβα πλέον πως ότι και να κάνω για να σας χωρίσω, δεν αποδίδει καρπούς... Το μόνο που εύχομαι, είναι να σε κάνει ευτυχισμένη...
-Να είσαι σίγουρος μπαμπά!
-Άρη, να μου την προσέχεις!
-Σαν τα μάτια μου!

[...]

Εκτός από όλα αυτά, το διαζύγιο είχε βγει και ο Γιώργος τα βρήκε με την πρώην κοπέλα του, την Βίβιαν και ετοιμαζόντουσαν να παντρευτούν... Μάλιστα ζήτησαν από εμένα και τον Άρη να γίνουμε οι κουμπάροι τους...

[...]

-Θυμάσαι που είναι το σπίτι;
-Ναι, πάω να πάρω τα αγόρια και φύγαμε...
-Ωραία... Θα σου κάνω αναπάντητη για το πότε να ξεκινήσετε...
-Έγινε...

Με φίλησε απαλά στα χείλη για να μην λερωθεί κάνεις μας από το κόκκινο κραγιόν μου... Είμαι μεν η κουμπάρα αλλά επέλεξα κάτι απλό να φορέσω... Μια μάξι, μαύρη φούστα, ένα φλοράλ, αεράτο τοπάκι και μαύρες γόβες... Και όλα αυτά σε συνδυασμό με χρυσά κοσμήματα... Τίποτα ιδιαίτερο... Κοίταξα το ρολόι... Είναι 11 και όπου να 'ναι πρέπει να έρθουν τα κορίτσια...

[...]

Μόλις άνοιξα την πόρτα, πέθανα στο γέλιο... Η Ζωή ήταν ντυμένη από πάνω μέχρι κάτω στα πράσινα ενώ η Μαριάννα φορούσε μπλε φόρεμα και μωβ γόβες, κοσμήματα και τσαντάκι...

-Ντυθήκατε Mike και Sulley;

Αυτό μου το σχόλιο ήταν αρκετό για να αρχίσουν να γελάνε...

[...]

-Από τους καλύτερους γάμους με διαφορά...
-Ναι, αλλά σαν τον δικό μας δεν θα είναι...
-Άρη, μήπως βιάζεσαι λίγο;
-Δεν εννοούσα πως θέλω να παντρευτούμε εδώ και τώρα... Αλλά στο κοντινό μέλλον σίγουρα...
-Αλήθεια το θέλεις;
-Πολύ!

Τον αγκάλιασα και τον φίλησε στον λαιμό... Ήταν το λιγότερο που θα μπορούσα να κάνω... Μετά από λίγα λεπτά, με απομάκρυνε ελαφρά από πάνω του... Παραξενεύτηκα είναι η αλήθεια...

-Τι έπαθες;
-Εύη, θα με παντρευτείς;

Σάστισα... Ήταν πολύ απότομο... Περίμενα κάτι πιο ρομαντικό... Ποιος νοιάζεται! Και μόνο που μου το πρότεινε, μου φτάνει!

-Ορίστε;

Και έβγαλε ένα μαύρο, δερμάτινο κουτάκι από την τσέπη του σακακιού του... Το άνοιξε και την εμφάνιση του έκανε ένα πανέμορφο μονόπετρο δαχτυλίδι, το οποίο και πέρασε στο δάχτυλό μου...

-Λοιπόν;
-Εσύ τι λες; Θέλω!

Χαμογέλασε πλατιά και με φίλησε στον λαιμό...

[...]

Αυτή η μέρα ήταν η καλύτερη ως τώρα... Ο κολλητός μου παντρεύτηκε, το αγόρι μου, μου έκανε πρόταση γάμου και μου χάρισε μια υπέροχη βραδιά... Τι άλλο να ζητήσω;

[...]

Φιλούσε το χέρι μου κατά μήκος... Ξεκινούσε από τον ώμο, κατέληγε στον καρπό μου και πάλι πίσω...

-Τι σκέφτεσαι μικρή μου;
-Πως θα είναι η ζωή μας από εδώ και πέρα...
-Γεμάτη στιγμές ευτυχίας, να είσαι σίγουρη!

Νάάάάτο το δαχτυλίδι και οι υποσχέσεις... Τι λέτε να γίνει στη συνέχεια; Όντως η ζωή τους θα είναι γεμάτη στιγμές ευτυχίας; Μην ξεχνάτε, vote and comment! ♥ Και υπόσχομαι να γράφω πιο συχνά♥

Σημείωση: Η εικόνα της αγαπημένης σας Εύης θα μπει στο επόμενο κεφάλαιο♥ See you soon♥ (Not Jimmy's soon xD♥)