Έρωτας μετ' εμποδίων

Έρωτας μετ' εμποδίων Chapter15

-Κοίτα Εύη, ξέρω ότι έχεις θυμώσει αλλά πρέπει να λύσουμε κάποια πράγματα...
-Είναι ανάγκη σήμερα ρε Γιώργο; Πόσο μάλλον εδώ;
-Σαν παντρεμένοι κάνετε...

Και οι δύο μας αγριοκοιτάξαμε τον Άρη γι' αυτό του το σχόλιο...

-Εντάξει, σκάω...
-Γιώργο, εξηγήσου!
-Ο Άρης μου είπε και για την σχέση σου με τον αδερφό μου και ότι προσπάθησες να μιλήσεις μαζί του...
-Σωστά, αλλά το μόνο που δεν ξέρετε και οι δυο σας είναι πως με τον Φίλιππο έχουμε χωρίσει... Καταλάβαμε πως ήταν μια ανούσια περιπέτεια! Και Άρη, προσπάθησα να σου το πω αλλά βλέπεις δεν ήθελες ούτε να με δεις...
-Εσύ νομίζεις πως ήταν ευχάριστο για εμένα; Την μια μαθαίνω ότι παντρεύεσαι, την άλλη σε βρίσκω με τον Φίλιππο, ενώ ήμασταν ακόμη μαζί... Πως λες να ένιωσα;
-Έχεις δίκιο, φέρθηκα σκάρτα! Το παραδέχομαι! Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν θέλω να το διορθώσω και να κάνω μια νέα αρχή με εσένα!
-Την νέα αρχή την έκανες ήδη... Με τον Γιώργο...
-Μισό λεπτό... Άρη, εγώ και η Εύη δεν θέλουμε αυτόν τον γάμο... Αύριο κιόλας, κρυφά από τους δικούς μας θα βάλουμε μπροστά το διαζύγιο...
-Αλήθεια λέει;
-Ναι! Η καρδιά μου ανήκει σε εσένα! Μόνο σε εσένα!

Με πλησίασε...

-Δεν θέλω να διακόψω αλλά πρέπει να πάμε μέσα! Θα ψιλιαστούνε κάτι!
-Σωστά... Άρη, πήγαινε πρώτα εσύ κι εγώ με τον Γιώργο ερχόμαστε σε λίγο...

[...]

Πλέον στο μαγαζί έχουμε μείνει εγώ με τον Γιώργο και τους γονείς μας... Οι πατεράδες μας ανέλαβαν το οικονομικό της δεξίωσης...

-Παιδιά μου, μας κάνατε πολύ χαρούμενους σήμερα! Και όλοι θέλουμε να δούμε σύντομα εγγόνι!
-Μπαμπά, το ότι παντρευτήκαμε, δεν σημαίνει ότι πάει πακέτο με μωρό! Και εγώ και ο Γιώργος έχουμε άλλες προτεραίοτητες την δεδομένη στιγμή! Τα μωρά και οι πάνες μπορούν να περιμένουν! Πάμε Γιώργο!

[...]

Βέβαια, ο καλός μου ο μπαμπάς είχε ήδη πληρώσει μια διαμονή σε ξενοδοχείο... Για την πρώτη νύχτα του γάμου...

-Τι κάνουμε τώρα;
- Έλα εδώ χαζούλα!

Με αγκάλιασε σφικτά... Ήταν κάτι που χρειαζόμουν... Ο Γιώργος ήταν ο αδερφός που δεν είχα ποτέ...

-Ομολογώ πως έβαλες τον πατέρα σου στην θέση του...
-Κάποιος έπρεπε να το κάνει...

[...]

-Μίλησες με τον δικηγόρο;
-Ναι...
-Και;
-Σε έναν μήνα όλα θα έχουνε τελειώσει...
-Σε ένα μήνα;
-Ήταν το λιγότερο που μπορούσε να κάνει...
-Εντάξει... Γιώργο..
-Πες μου!
-Σ' αγαπάω
- Κι εγώ! Πρέπει να φύγω όμως! Έχω δουλειά στο γραφείο!
-Εντάξει, τα λέμε!

[...]

Το κουδούνι χτυπά επίμονα... Ανοίγω και βλέπω έναν τύπο με μια τεράστια ανθοδέσμη από κόκκινα τριαντάφυλλα... Δεν μου είναι εύκολο να διακρίνω το πρόσωπό του...

-Αυτά είναι για εσάς!
-Ευχαρ... Άρη;
-Σου έλειψα;
-Πας καλά; Αν σε δει κάποιος τελείωσαν όλα! Μπες μέσα!

-Σου άρεσε η έκπληξη;
-Έχεις τρελαθεί έτσι;
-Εσύ με έχεις τρελάνει!

Χωρίς να χάσει χρόνο, όρμησε στα χείλη μου... Ήταν ένα φιλί που έβγαζε περισσότερο θυμό παρά πάθος...

-Πήδα...

Με διέταξε μέσα από το φιλί μας... Υπάκουσα... Δεν μπορούσα να καταλάβω που ακριβώς πηγαίναμε... Άνοιξα την πρώτη πόρτα που βρήκα μπροστά μου... Στην κρεβατοκάμαρα... Ωραία... Χωρίς να με αφήσει, κάθισε στο κρεβάτι... Το φιλί μας δυνάμωνε ολοέβα και πιο πολύ... Προσπαθούσα να του ξεκουμπώσω το πουκάμισο, πράγμα εξαιρετικά δύσκολο την προκειμένη περίπτωση... Τα κατάφερα... Απομάκρυνε για λίγο το στόμα του από το δικό μου για να μου βγάλει το μπλουζάκι και το σουτιέν... Το γυμνό μου στήθος πάνω στο δικό του ήταν μία τρομερά οικεία αίσθηση...
Τα χέρια του ταξίδευαν στην πλάτη μου, κάνοντας με να ανατριχιάζω...
Με το ζόρι, κατάφερα να του βγάλω την ζώνη του τζιν του...

-Σταμάτα λίγο...
-Τι έπαθες;
-Μπορώ και μόνος μου...

Έβγαλε το τζιν του και έπειτα το δικό μου... Παραμέρισε το μικροσκοπικό, προκλητικό εσώρουχο μου, και μπήκε μέσα μου, κάνοντας με να ουρλιάζω από ηδονή...

[...]

Αυτό το πρωί, φτάσαμε τρεις φορές στην κορύφωση... Είχα εξαντληθεί πλήρως... Το πόδι μου ήταν σε τέτοιο σημείο, ώστε να νιώθω τον έντονο ανδρίσμο του...

-Με έχεις εξαντλήσει...
-Μετά από τόσο καιρό μακριά σου, έπρεπε μικρή μου...
-Πάω να πιω λίγο νερό, θες κάτι;
-Όχι...

*Ari's POV:

Μου είχε λείψει όσο τίποτα άλλο ο έρωτας μαζί της... Και γενικά εκείνη... Πριν σηκωθεί από το κρεβάτι, έψαχνε τα εσώρουχα της... Ήταν στην άλλη άκρη του δωματίου... Ωωωω μωρό μου... Χωρίς να την δω, καταλαβαίνω πως έχει κοκκινήσει... Σηκώνεται διστακτικά και πήγαινει να τα πάρει... Από πάνω φοράει την ρόμπα της και κοιτάει έξω από το παράθυρο...*

Ψάχνω για τα εσώρουχα μου και τα εντοπίζω στην άκρη του δωματίου... Με αργές, διστακτικές κινήσεις πηγαίνω προς τα εκεί και τα βάζω... Από πάνω φοράω την ρόμπα μου... Κοιτάω έξω από το παράθυρο...

-Άρη, έχουμε πρόβλημα!
-Τι έγινε;
-Ο μπαμπάς μου με τον Γιώργο!

Ήμουν απαράδεκτη που δεν έβαζα τόσο καιρό κεφάλαια, αλλά αντιμετώπιζα ένα πρόβλημα με το email μου! Σας οφείλω μια μεγάλη  ζητώ συγνώμη! Ωστόσο,  απολαύστε τα επόμενα κεφάλαια! ♥ Don't forget→ comment and vote! ♥

☆Kisses☆
★RoseColours★

P.S. Όπως μπορείτε να δείτε, το εξώφυλλο της ιστορίας μας άλλαξε... Ελπίζω να σας αρέσει και αυτό!