Έρωτας μετ' εμποδίων

Έρωτας μετ' εμποδίων Chapter21

Επέσυρεψα εσπευσένα στην Αθήνα, διότι η Μαριάννα έφερε στον κόσμο το μωράκι της... Ένα υγιέστατο αγοράκι δυόμισι κιλών, με ροδαλά μαγουλάκια... Τόσο η ίδια, όσο και ο Βαγγέλης ήταν πολύ συγκινημένοι... Είμαι σίγουρη πως δεν έχω ξαναδεί την κολλητή μου πιο ευτυχισμένη...

[...]

Όταν φύγαμε από την κλινική, έδειξα το τατουάζ στον Άρη... Του άρεσε πολύ αυτή μου η πράξη...

-Λοιπόν σου έχω κι εγώ ένα δώρο...
-Αλήθεια; Τι;
-Θα δεις...

Μόλις μπήκαμε στο διαμέρισμα, έβγαλε από την τσέπη του μπουφάν του ένα μπλε βελουτέ κουτάκι... Το άνοιξε και από μέσα του εμφανίστηκε μια χρυσή αλυσίδα λαιμού, ατην οποία ήταν περασμένη μια χρυσή πεταλούδα...

-Άρη μου... Είναι υπέροχο... Δεν έπρεπε όμως...
-Εύη, ήθελα και τον έκανα... Σου αξίζει άλλωστε...

Χαμιγέλασα και πέρασα τα μαλλιά μου από την μια πλςυρά του λαιμού μου ώστε να μπορέσει να μου βάλει το κόσμημα... Έπειτα τον φίλησα στα χείλη... Χωρίς καθυστέρηση, με ξάπλωσε στον καναπέ και άρχισε να μου κάνει τη ζωή δύσκολη... Ξεφορτώθηκε μονομιάς το περιττό ύφασμα από πάνω μας και μου έκανε έρωτα μέχρι το βράδυ, σε όλα τα μέρη του σπιτιού... Το επόμενο πρωί μας βρήκε αγκαλιά στο κρεβάτι... Είχε κοιμηθεί επάνω στο στήθος μου κι εγώ ένιωθα πιασμένη... Ωραία πιασμένη και... στα σωστά σημεία... Ανασηκώθηκα λίγο αλλά αυτο είχε ως αποτέλεσμα δυό καστανά μάτια να με κοιτάζουν όλο νύστα και αγάπη...

-Πας κάπου;
-Και να θέλω δεν μπορώ, αφού με έχει πλακώσει και όχι μόνο...

Και του έκλεισα το μάτι όλο νόημα...

-Ωω μωρό μου, αυτό δεν ήταν τίποτα εχθές... Έχει και συνέχεια...

Είπε και ήρθε από πάνω μου... Ο λόγος του τελεσίγραφο... Μετά από αρκετή ώρα, είχα πλαγιάσει στο στέρνο του και το ένα μου χέρι ακουμπούσε το σημείο λίγο πριν τον σχηματισμό το λεγόμενου V ενώ ο δείκτης του έκανε βόλτες στη ραχοκοκαλιά μου, κάνοντας με να ανατριχιάζω...

-Πεινας;
-Όσο να 'ναι... Λεπτό δεν με άφησες...
-Σήκω...
-Γιατί;
-Καλά, δεν είπες ότι πεινάς;

Φόρεσα ένα πουκάμισό του και μάζεψα τα μαλλιά μου σε έναν πρόχειρο κότσο... Εκείνος έβαλε το κάτω μέρος μιας φόρμας και δίνοντας μου μια ξυλιά στον ποπό, πήγαμε ατην κουζίνα, όπου φτιάξαμε καρμπονάρα... Κλασικά...

Ένας χρόνος μετά

Οι ζωές όλως μας, ή των περισσότερων σχεδόν είχαν ολοκληρωθεί... Η Ζωή και ο Jimmy περίμεναν μωρό και συγκεκριμένα κοριτσάκι, ο Βαγγέλης και η Μαριάννα παντρεύτηκαν και βάφτησαν τον γιο τους Χρήστο κι εμείς... Έφοσον είχα πάρει το πτυχίο μου, ετοίμαζα το ιατρείο μου και ξεκινήσαμε τις ετοιμασίες του γάμου... Ο γάμος θα γινόταν στις22 Οκτωβρίου, σε ένα εκκλησάκι κοντά στο κτήμα Νασιουτζίκ, όπου θα ακολουθούσε η γαμήλια δεξίωση... Όλα κυλούσαν ήρεμα...

Hey guys! Σιγά σιγά η ιστορία αυτή φτάνει στο τέλος της, ωστόσω όμως έχω ξεκινήσει μια άλλη, η οποία ονομάζεται "Όταν ο νόμος και το έγκλημα ερωτεύονται" Θα χαιρούμουν πολύ εάν της ρίχνατε μια ματιά

Rose Colours✨