"වරෙන් යන්න මූසලී... උබට ලැජ්ජාවක් නැද්දා ආ? උබ දන්නවා යීබෝ අපෙ අයියාව මැරි කරන්න ඉන්නෙ කියල.. මට ලැජ්ජයි.. උබ මගෙ යාලුවා කියන්න ලැජ්ජයි.. මමයි වරද්දගත්තෙ . උබව ගෙදර ගෙන්න ගෙන.. යීබෝ මට කිව්වා.. ඒත් මම ඇහුවෙ නෑ.. වරෙන් උබට මම ශියී කවුද කියල අද පෙන්නන්නම්.. වරෙන් ඉතිම්.."
" ආවුහ්ක්... අතාරිනවා ශියී මාව.. මගේ කොන්ඩෙ අතෑරපන් ගෑනියෙ.. රිදෙනවා.."
"තෝ ගෑනියෙක් වෙන්න ගියාට මම තාම හොඳින් යකෝ.. ශියී... නවත්තපන් ඔයි ජරා කටින් මගේ නම් කියන එක.. දැනගනිම් උබගෙ දත් ඇන්ද කෙලින් හිටින්න දෙනවා අයෙ නම කීවොත්.. හිකනලී.. උබට මම අද පෙන්නන්නම් ශියීව ආ..වරෙන් යන්න"
ශියී සිලීගෙ කොන්ඩෙන් ඇදගෙන කාමරේ ඉඳල ම එක්කන් ඇවිල්ලා අත පය ගැටගහල ඩිකියට දැම්මා.. ශාන් සිහිය නැතිව ඉන්න යීබෝ එක්කන් ඇවිත් කාර් එකේ ඉස්සරහ ශීට් එක කඩල ඒකෙ හාන්සි කරවල ශීට් බෙල්ට් එක දාල පිටිපස්ස බැලුවෙ සිලී ඉන්නෙ කොහෙද කියල..
"කෝ අර ගෑනි ?
"ඩිකියෙ.."
"මොකක් ? යකෝ.. මැරෙයි ඇදගෙන ඇවිල්ල ඩිකියට දැම්මද?
"අනේ මේ මම ඕකිට පව පින් අද පෙන්නන්නම්.. ඔහේ යමුද යීබෝට සිහිය නෑනෙ .ඉක්මනට යමු.."
ශාන් වේගෙන් හොස්පිටල් එක වෙත් කාර් එක අරන් ගියත් එයාට ඒ වේගෙත් මදි වුනා විනාඩි 5ක් ඇතුලත හොස්පිටල් එකට ආපු ශාන්ල යීබෝ ව ඉක්මනට භාර දුන්නා..
" අනේ දෙවියනේ මගේ යීබෝ.. එච්චර අමාරුවෙන් ඉද්දි මම මේ අත් දෙකෙන් නේද මගේ මැනිකට ගැහුවෙ . ඒත් දෙවියනේ එයා වෙන කෙනෙක් එක්ක ඉන්නව මම බලන්නෙ කොහොමද.. මාව මැරුව වගේ දෙවියනේ.. මගේ හදවත් ගැලවුනා වගේ යීබෝ . මගෙ බෝ.. ඔයාට මොකුත් වෙන්නෑ බෝ.. මට සමාවෙන්න බෝ.. මොකක්දඒ වුනේ.. යීබෝ කොහොමද මම නැතිව...නෑ නෑ.. ඒක වෙන්න බෑ. මෙතන වැරැද්දක් තීනවා.. කුවාන්... ඔව් කුවාන් අයියා... "
ශාන් එයාගෙ ෆෝන් එක අරන් කුවාන්ට ඉක්මනට කෝල් එකක් ගත්තා.."හෙලෝ කුවාන් අයියේ.. ඔයා කොහෙද ඉන්නෙ?"
"ඇයි මල්ලි මොකක් ද ප්රශ්නෙ?"
YOU ARE READING
Do you love me(yizhan ongoing ff)
Fanfictionජීවිතයක් ජිවත් කරවන්න ආදරය ඕන තමයි.. ඒ වගේම මේ ආදරේ නිසා ම මිනිස්සු පිස්සො, සයිකොකාරයො, මිනීමරුවො, අපරාදකාරයො වෙනවා.. ඉතිං අහිංසක හිත් කිසිම තෙතමනයක් නැති හිත් බවට පත් කරන්න මේ ආදරේට පුලුවන්.. මොන බාදකේ ආවත් අල්ලගත්තු අත අතාරින්නැති එක තමයි අවංක ආදර...