"ආයිශ්.... ශියී.... තමුසෙ... තමුසෙ ඒ මොකක්ද කරේ?"
ශියී දැන් අත් දෙකත් බැඳගෙන බලාගෙන ඉන්නෙ තමන්ව අපහසුතාවයට පත් කරපු නිසා ලව්ලි ඩව්ලි කපල් එකට දීපු ද‍ඬුවම ගැන හිතේ ඇති සතුටින් හිනා වෙනගමන්...
ශියී කොහේවත් ගියේ නෑ.. දෙන්නගෙ සිහිය ගිලිහෙන තැනට එනකම් හැංගිල හිටියෙ දොරත් වහල යන විදියට තමයි ඇඟෙව්වෙ.. ශියීට ඒ වෙලාවෙ ආපු අදහසක් විදියට තමයි වතුර ජෝගුවක් ගෙනල්ල දෙන්නගෙ ඔලුවලට හැලුවෙ... (අපොයි ශියී...)
"හහ්... මටනෙ පෙන්නන්න හැදුවෙ.. සප්‍රයිස් එකකුත් තියෙනවා.. දෙන්නද.. මෙන්න.. බලාගන්න.."
(ශියී ෆොටෝ එකක් පෙන්නන්වා..)
ශාන්ගෙයි යීබෝගෙයි කටවල් ඇරිල තිබුනෙ අවුස්සගත්තෙ දෙබරයක් නේද කියල අමතක වුනු නිසා
"අයියෝ.. ශියී... ඇයි අනේ ඔයා ඔහොම? පාඩුවෙ වැඩක් කරගන්න දෙනොකෝ.. ඔහෙ අර චෙනා...බ්බ්බ්..බ්බ්බ්.."
යීබෝට ඉතිරි ටික කියන්න බැරි වුනේ ශියී ඇවිත් යීබෝගෙ කට වැහුව නිසා..
"මොකක්ද මොකක්ද ඒ කතාව? යීබෝ? කියන්න මට... චූටි ඔයි අත ගන්නවා. මොකක්ද ඒ කතාව ආ?"
"යීබෝ මං උබව මරනවා.."
ශියී එහෙම කියල ඉක්මනට එතනින් දුවල ගියා..
"බෝ බෝ.. මොකක්ද කියනොකො ඒ කතාව ?"
"අනේ චන්ගා.. එයාගෙන් ම අහගන්නකො වදේ.. මගෙන් අහන්නෙ ? ඔයා කැමතිද මං මැරෙනවට? මැරෙනවට කැමති නම් අහන්න.."
"ශාන් ශාන්... කෝ දරුවෝ.."
යීබෝගෙයි ශාන්ගෙයි ඒ කතාවට තිත තියන්න උනේ අම්ම ශාන්ට කතා කරපු නිසා..
" ඇයි අම්මා.. එනවෝ..."
" යීබෝ.. මං ගිහින් එන්නම්.. ඉන්න පොඩ්ඩක්.."
ශාන් ඉක්මනට අම්ම හොයාගෙන ගියා..
"අම්ම.. මොකෝ මාව හොයන්නෙ..?"
" ශාන්.. පුතා.. නංගිට අවුරදු 25 වෙන්න කලින් නංගිව බන්දන්න ඕන "
" අම්මා.. මට පොඩි ප්‍රශ්නයක් තීනවා.. ඇයි 25 වෙන්න කලින්? පව් නෙ අනේ අපේ කෙල්ලා.. පිස්සු කෙල කෙල ඉන්නෙ ඔය.. "
ESTÁS LEYENDO
Do you love me(yizhan ongoing ff)
Fanficජීවිතයක් ජිවත් කරවන්න ආදරය ඕන තමයි.. ඒ වගේම මේ ආදරේ නිසා ම මිනිස්සු පිස්සො, සයිකොකාරයො, මිනීමරුවො, අපරාදකාරයො වෙනවා.. ඉතිං අහිංසක හිත් කිසිම තෙතමනයක් නැති හිත් බවට පත් කරන්න මේ ආදරේට පුලුවන්.. මොන බාදකේ ආවත් අල්ලගත්තු අත අතාරින්නැති එක තමයි අවංක ආදර...
