Bir varmış, bir yokmuş...
Krallığın birinde yakışıklı ve bir o kadar da zeki bir prens yaşarmış. Bu prens ailesine çok düşkünmüş ve tahtın varisi olduğu için de ailesi tarafından her zaman öncelik sahibiymiş. Herkes de görevini bilir, bu yüzden çok...
Theodore Jennie ile ayrıldıktan sonra Harry ile buluştu. Jennie de kendisine eşlik eden birkaç kişiyle birlikte alış veriş yapmaya karar verdi. Theodore tarafından verilen direktif üzerine şık bir şeyler alması söylendi. Harry'nin yanına geldiğinde ise Lisa'dan önce halletmek istediği bir iş vardı.
"Harry, akşam Jennie ile bir yemek yemek istiyorum. Şık bir yer ayarlayalım. Bana da düzgün bir kıyafet bulalım. He bir de ona evlenme teklifi ederken aile yadigârı bir yüzük kullanmak zorundayım ama ekstra bir şey daha almak istiyorum. Bunları da bugünkü programıma ekleyelim lütfen. Paris'e gitmeden önce bütün bunları halletmek istiyorum. "
Harry duydukları karşısında şok olmuştu. Theodore ile buluştuğu gibi onun Lisa'yı soracağını düşünüyordu. Hatta bütün işlerini iptal etmesini isteyeceğini bütün önceliğini Lisa'ya vereceğini sanmıştı. Şimdi ise Jennie'den başka bir şey konuşmuyordu. "Sadece bir kahvaltı ile Jennie'ye aşık olamaz herhalde. " diye düşündü. Kendisini toparladıktan sonra ona onay verdi. Ama kardeşi söz konusuydu. Eğer Lisa ile bir kaçamak yapıp kurtulacağını sanıyorsa yanılıyordu. İşte o zaman Harry konuşmaya başlardı.
"Peki efendim. Bu işlerinize öncelik mi vermek istersiniz yoksa başka bir planınız var mı? "
Bu ima net bir şekilde anlaşılmıştı Theodore tarafından. Aslında içinden Jennie'ye öncelik vermek geliyordu. Konuştukları konuları düşündükçe Jennie'nin kendisini nasıl da bu ilişkiye adadığını görmüş olması ona karşı farklı hissetmesini sağlamıştı. Diğer yandan da aşık olduğu Lisa vardı. Ona yalan söyleyen babası, görevi, Jennie'nin saf ve temiz aşkıyla Lisa'ya olan bağı... Bütün bunların arasında kalmıştı. Gün geçtikçe işlerin daha kolay olması gerekirken onun için daha da zorlaşıyordu. Çünkü Jennie hakkında hiç böyle düşünmüyordu. Onu tanıdıkça ne kadar da farklı olduğuna şahit oluyor, bir şans vermek istiyordu. Ama Lisa'ya verdiği sözleri, onunla olan anılarını hatırlıyordu sonrasında. Bu konuyu Harry ile de konuşamazdı çünkü konu onun kardeşiydi. Kapana kısılmış hissetmeye başlıyordu.
"Öncelik vermek istediğim bir planım var. İlk onu halledelim. "
Harry duyduğu cevap karşısında gülümsedi. Sonra önündeki arabanın kapısını açarak şoför koltuğuna geçti. Yaşanacak buluşmadan ikisi dışında kimse bir bilgi sahibi olamazdı.
İtalya'nın en ücra köşelerine doğru sürdü Harry arabayı. Sonunda belki de oranın en eskisi olabilecek bir otele geldiler. Dışarıdan bakıldığında her an yıkılacak, bej renginde bir binaydı. Theodore arka koltukta bulunan şapkayı, maskeyi ve gözlüğü taktı. Kıyafetlerini kaplaması için de uzun bir trençkot giydi. Dışarıdan bakıldığında bir hırsıza benziyordu.
"İçeriye girip 15 numaralı odaya geldiğinizi söyleyin. Lisa orada sizi bekliyor. " dedi Harry. Theodore bunu onayladıktan sonra arabadan indi. İçeriye girdiğinde girişte yaşlı bir adamın oturduğunu gördü. Yanına ilerleyip Harry'nin ona söylediklerini söyledi.
"2. kata çıkın. " diye bir cevap aldı. Başını aşağı yukarı salladı tamam anlamında. Bina o kadar eskiydi ki asansörü yoktu. Merdivenlerden 2. kata çıktı. Önündeki sırayla olan kapıların numaralarına bakınmaya başladı. Diğer odalardaki insanların sesleri duyuluyordu. Bazılarının tartışma sesleri gelirken bazılarının da sevişme sesleri kaplıyordu koridoru. Birkaç adım sonra buldu Theodore 15 numaralı odayı. Kapıyı tıklattıktan saniyeler sonra Lisa'yı gördü karşısında. Bugüne özel hazırlandığı belliydi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
