Skz - one shots

Chanchang

Ship: chanchang

Top:chan
Bottom:changbin
Yer: patron evi ehe

"Oha"

Changbin menajer olarak çalışacağı büyük gökdelene beğeni ile baktı. Şaşırmıştı, bu kadar büyük beklemiyordu. Buraya girmesi aslında çok zordu ama babası tanınan birisi olduğu için dikkat çekmişti. İşinde de iyi olduğu için kolaylıkla kapmıştı menajerliği.

Daha önce çoğu kişinin menajerliğini yapmıştı ama hepsindende kısa sürede ayrılmıştı. Patronları onu beğeniyordu ama o onları beğenmediği için işten ayrılıyordu.

Patronları onu cidden beğeniyordu.

Changbin son kez binayı süzüp kapıdan içeri girdi ve güvenlikten geçip burada işe başladığını anlattı ve oradaki sekreter ve güvenliklerle biraz sohbet etti. Daha zamanı vardı.

"Bu arada ben seo changbin"

"Memnun oldum ben de yeonjun, bu da soobin ve sekreterimiz yeji"

Changbin burada çalışan herkesin genç olmasına şaşırmıştı. Göbekli ve kırkında dayılar bekliyordu o. Sekreteri de altmış yaşında kokoş bir teyze olarak hayal etmişti.

Changbin onlara veda etti ve asansöre doğru ilerledi. Tabiki bir tane asansör yoktu. En yakın katta olanı çağırdı ve 50. Katı tuşladı. Tabii 50. kata gelene kadar bayağı bir zaman geçmişti.

En son sıra ona gelince asansörden indi ve yeni patronunun odası doğru ilerledi. İçinde ufak bir heyecan vardı ama diğerleri gibi çıkmasından korktu changbin.

İlerledi ve derin bir nefes alıp kapıyı üç kere tıkladı. İçerden ses gelmemişti.

Bir kez daha

Bir kez daha

Hala ses yoktu.

Kapısını açtı ve dikkatlice içeri baktı. Kimse yoktu. Kafasını azıcık ileri uzattı ve odanın tamamını süzdü. Kahverengi ve tonları kullanılmıştı. Patronu eğer kimse çok zevkliydi.

"Merhaba?"

Changbin arkasından gelen ses ile yerinden sıçradı ve bir çığlık attı. Anında içeri girip arkasını dönerken bağırdı.

"Sen kimsin be?! Neden bir anda konuşuyorsun ödüm patladı altıma yapacaktım! Hayır alt tarafı patron bey burda mı diye bakacaktım dibime girip neden konuşuyorsun?! En azından ayakkabınla biraz hızlı yürüseydin de geldiğini duysaydım böyle gebermezdim değil mi?!!! İnsanlık bitmiş be!"

Karşısındaki kişi bir anda kahkaha atmaya başlayınca Changbin sinirlendi ve biraz daha söylenmeye başladı.

"Neden gülüyorsunuz beyefendi? Ben burda o kadar odaklanmışım bir şeyler söylüyorum ciddiyetin içine ediyorsunuz ama ! Teessüf ederim lütfen! Ciddiyetinizi takının!"

Öteki kişi kahkahalarının arasından konuştu "tamam sakin olun". Odasının kapısını kapatıp masaya doğru adımladı ve "buyurun" dedi.

Changbin şok olmuştu.

"N-ne"

"Ben Bang Christopher Chan. Buranın patronu aynı zamanda sahibiyim. Sizde bir ihtimal yeni menajerim olabilir misiniz?"

Changbin hala şok içinde açık kalmış ağzı ile patronuna bakıyordu.

"Konuşmayacak mısınız? Oysa az önce bana çok güzel saydırıyordunuz."

Chan tekrar gülmeye başlayınca olanlar Changbinin aklına dank etti.