10.BÖLÜM

2K 146 51
                                    

"Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın!"

Bölüm şarkısı:

Bayhan / Seninle Olmak Varya.

23.08.2024
(Düzenlenmiş hali.)

🕊️

"Yanan ve yakan."

"Aşkın ateşinde yanmıştım. Beni onun aşkının ateş yakmıştı."

04 Aralık 2022.

08:45

Aşk insanı iliklerine kadar yakan bir duyguydu. Daha önce çok defa aşık olduğumu sanmıştım ama hepsinin sonunda anlamıştım ki, boş bir hevesten başka bir şey değildi.

En son ise Ekin'e inanmam, onun ise beni kandırıp beni aldatması ile aşka olan inancım bitmişti.

Zaten gerçekleri o zamanda yüzüme vuran Ekin olmuştu. Aşık olmayı sadece ruhumdaki sevgi eksikliğini kapatmak için istemiştim. Bunları kendime itiraf edemezken, yüzüme vurulması canımı çok yakmıştı.

Ama şimdi hissediyordum.

İliklerime kadar sevgiyi hissediyordum.

Aşk mıydı bilmiyorum ama göğsünde yattığım adam bana sevgiyi iliklerime kadar hissettiriyordu.

Saat kaçtı bilmiyorum ama güneş daha yeni yeni doğmaya başlıyordu. Karan'ın sıcak göğsünde uzanırken, saçlarımın arasında gezinen uzun parmakları iyice ona sırnaşmama neden oluyordu. Diğer bir kolu belimi sıkıca sarmış ve bedenimi kendine yaslamıştı. Başımı boyun girintisine yaslamıştım. Nefeslerim onun boyuna çarpıyordu. Aldığı her nefeste göğsü yükselerek benide kendisiyle birlikte yukarı taşıyordu.

İkimizde birbirimizin uyanık olduğumuzun farkındaydık ama tek kelime etmiyorduk. Sessizlik ile birlikte gelen huzurla yatakta uzanıyorduk.

"Güneş doğuyor." Dedim. Konuşma ihtiyacı hissederek.

"Benim gün ışığım kollarımın arasında zaten." Dediğinde, çenemi göğsüne yaslayarak yüzümü ona çevirdim. Uyku mahmuru olduğu belli olan gözleri yumuşak bir siyahlıktaydı.
Siyahın yumuşağı olur muydu? Onun gözleri benim mavi gözlerime bakarken, dünyanın en yumuşak siyahlığındaydı.

Söyledikleri beni utançla gülümsetti. Sevgi, onun sert yüz hatlarına rağmen, yumuşak bakan gözlerindeydi.

"Gidebilir miyiz artık?" Diye sordum, söylediklerine karşın söyleyecek bir şey bulamadığımdan. Bazen öyle bir şey söylüyordu ki bir anda, şaşırıp kalıyordum. Kalbim çok hızlı çarptığı için tepki de veremiyordum. Kalbim yerinden çıkıp şarampole yuvarlanacak gibi oluyordu.

"Gideriz güzelim." Dediğinde, göğüs kafesinden doğruldum. Ama bir parçamı göğüs kafesinin en derininde kaybettim. Ellerimi yatakta geriye yaslayarak gerindim. Gözlerimi açtığımda Karan'ın yüzündeki huzurlu gülümsemeyle beni izlediğini gördüm.
Tek kaşımı kaldırarak 'sen hayırdır?' der gibi yüzüne baktığımda gülümsemesi genişlereyek elini yanağıma uzattı. Elini tersiyle yanağımı okşarken inanamıyormuş gibi sordu.

KalpGözüHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin