Yanılgı Z

Bölüm 17-Savaş'ın Üssü'ne Hoşgeldin!

Yoldayken sesler gelmeye başladı. Bir kargo uçağına benziyordu.Yukarı bakınca kokpitte onu gördüm. Savaş Abiyi... O da beni görmüştü. Kaçmak için direksiyonu sola kırdım. Lastiklerin çığlıklarıyla U dönüşü yaptık. O an uçağın altından sarkan mıknatısı görmemle arabın mıknatısa yapışması bir oldu. Birden kendimi tavana yapışmış halde buldum. Mıknatıs belimdeki tabancayı çekiyordu. Tabancayı belimden çıkarıp arabanın tabanına indim. Diğerleri panikten ne olduğunu anlamamış halde tavanda asılı duruyorlardı. Onları indirirken ne olduğunu anlatıyordum. Birden araba sarsıldı. Dışarı bakınca mıknatısın bizi bir evin avlusuna bıraktığını gördüm. Tam kapıyı açacaktım ki nereden çıktığını anlamadığım 10-15 kişi arabaya silah doğrulttu. İçlerinden biri"Ellerinizi başınızın üzerine koyun ve dışarı çıkın. Savaş Babanın talimatı var. Sizi o gelene kadar misafir edeceğiz. Sakın bir oyun oynamaya kalkışmayın. Kafanıza mermiyi yersiniz." Sonra bizi bir odaya atıp kapıyı kilitlediler. Çok yorulmuştum. Yatağa uzanıp uyuyakaldım.

........

Başımdan aşağı dökülen suyla uyandım. Her yer sırılsıklamdı. Başımı çevirince Savaş'ı gördüm. "Hadi kalk bakalım uyuyan güzel." Adamlarına döndü. "Laboratuvara indirin. Yeni deneğimiz ölmeden veya zombiye dönüşmeden önce bir laboratuvarımızı görsün." Adamlar beni 2 kat aşağı indirdiler. Laboratuvar içinde birkaç kitaplık ve çalışma masası bulunan bu yer miydi? Adamlardan biri önümüzdeki kitaplıklardan birinin önüne geçip kalın bir kitabı kendine çekince kitaplık yana kaydı. Kitaplığın arkasındaki görüntü muazzamdı. Dev tüplerin içindeki zombiler verilen uyuşturucuların etkisiyle saf saf etraflarına bakıyorlardı. Duvarlarda çok değişik silahlar asılıydı. İçerdekilerin bir kısmı kimyasal maddeleri karıştırırken diğerleri daha önce hiç görmediğim araçlarla uğraşıyorlardı. İçeride sedye benzeri yataklar vardı. Beni bunlardan birine yatırıp el ve ayak bileklerimden kelepçelediler. Kısa bir süre sonra Savaş'ın sesini duydum "Üssüme hoşgeldin"...