korkuyorum ....
her gün seni görmek isteğiyle uyanırken yeni bir güne
aslında ben seni görmekten korkuyorum.
nasıl korkmaz ki insan ya beni kötü halde görürsen
ya beni beğenmezsen
.günlerce haftalarca aylarca kendisini görmek için
tanrıya yalvardigim kadınla karşılaştığımda
ya gözlerinin içinin gülmesi gerekirken yüzünde bir beğenmemişlik oluşursa ...
bundan korkuyorum işte en azından ufakda olsa
içimde kalan umudun kaybolmasından
ama karşılaşalım mutlaka karşılaşalım
umudumun kaybolmayacağı ve senin gözlerinin içinin parlayacağı
bilinmeyen bir pazar günü karşılaşalım.
sen bembeyaz elbiseni giy ben en sevdiğin gömleği
eski günlerdeki gibi aniden tutayım ellerini ve sarıl .
. hani bana derdinya sakın beni bırakma diye
işte onu yeniden söyle o uyanmak istemediğim bitmesini istemediğim rüyada
''hiç bırakma beni sevgilim'' de bana...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
"Şiirim" Dediklerimize
Poesíahayatta herkesin 'şiirim'dediği biri vardır mutlaka eğer yoksa da olmalıdır bence. Yazdıklarımla 'şiirim' dediğiniz insanları hatırlattiysam ne mutlu bana. Zaman ayırıp şiirlerimi okuduğun için çok teşekkür ederim iyi-kötü görüşlerinizi bekliyorum...