kızmıyorum sana , kızamıyorum
ben seni düşünürken
ellerim hızla atan kalbimi durdurmanın peşinde
nefeslerim artık çok daha seri
yüzüm yine kıpkırmızı
bilirsin utangacım , eğerim hemen başımı...
inan bana herşey ama herşey kontrol dışı
sendeyse herşey normalken
ne yapmanı isteyebilirim ki ?
sonuçta insan kalbini zorla hızlandırmaz değil mi ?
işte bu yüzden kızmıyorum , kızamıyorum sana
bende istemedim hem seni sevmeyi
inan istemeden oldu...
şimdi ne diyebilirim ki ben sana?
atmayan kalbine mi kızayım ?
hızlanmayan nefes alışına mı ?
yoksa kızarmayan güzel yüzüne mi ?
en iyisi unutayım sana kızmayı da
bir tutam daha seveyim "hızlanamayan" o güzel kalbini.
ve bakayım o güzel yüzüne
ellerime ait olacağı günün hayaliyle...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
"Şiirim" Dediklerimize
Puisihayatta herkesin 'şiirim'dediği biri vardır mutlaka eğer yoksa da olmalıdır bence. Yazdıklarımla 'şiirim' dediğiniz insanları hatırlattiysam ne mutlu bana. Zaman ayırıp şiirlerimi okuduğun için çok teşekkür ederim iyi-kötü görüşlerinizi bekliyorum...
