seven: a date.

433 30 71
                                    

Odam da Gwen, ben ve May ile beraber akşam ki şu meşhur 'randevu' için hazırlanıyoruz. Daha doğrusu onlar beni hazırlıyor.

"May bu elbise nasıl sence?" dedi Gwen.

May elbiseyi şöyle bir baktı sonra kafasını olumsuz anlamda salladı. "Hayır, çok abartı kaçar."

Gwen kafası ile onayladı başka bir elbise gösterdi. "Peki ya bu?"

"Hayır..."

Sanki ben değil de onlar akşam yemeğine gidecekmiş gibi heyecanla elbise seçiyorlardı. Elbiselerimin hepsini altını üstünü ettiler ama bir türlü istediklerini bulamadılar ki Gwen ve May yatağımda boş boş oturup düşünürken ben de masada ki sandalyeye oturmuş onları izliyordum.

"Ya giyeyim işte bir tane zaten bu sadece özür için bir yemek."

Gwen ve May aynanda konuştu. "Hayır."

Ellerimi teslim olur gibi kaldırdım. "Tamam, tamam..."

May aklına bir şey gelmiş olacak ki heyecanla ayağa kalktı. "Benim gençlikten kalma birkaç elbisem var bir de onlara bakalım."

Gwen'da ayağa kalktı. "Tamam, onlarada bakalım."

Ne kadar önemli bir yemek olmadığını söylesem de May ve Gwen bunun çok önemli bir yemek olduğunu söylüyor. Fakat... Benim için o kadar önemli değil sadece arkadaşça bir yemek.

Gwen ve May odamdan koştur koştur çıktılar bende kendimi yatağın üstünde ki elbiselerin üstüne attım.

Yatağa uzanalı çok olmadan May ve Gwen odaya baldır küldür girdiler.

"Hey ne oluyor?" dedim yataktan doğrulurken.

"Olivia inanmayacaksın May'in çok güzel elbiseleri var! Ve sana mükemmel elbiseler bulduk." dedi Gwen.

May hüzünlenmiş bir şekilde göz yaşlarını sildi. May'in hayali; bir çocuğu olup ona gençlik kıyafetlerini böyle özel günlerde giyerken görmekti. Fakat hiçbir zaman doğru kişiyi bulamadı ve beni her zaman bir kızı olarak gördü.

Ayağa kalktım ve May'e sarıldım. "Hey, hey... Ağlama May. Ben senin kızın sayılırım. Hayalin gerçek oluyor diyebiliriz." neşeyle konuştum.

"Çok çabuk büyüdünüz..."

Gwen'da bize katılarak beraber sarıldık. "Ay tamam beni de ağlayacaksınız. Daha bu elbiseleri denemesi var." dedi Gwen.

"Hayır ya..."

"Hayır'ı yok Olivia. Şimdi biz çıkıyoruz sen giyiniyorsun yardıma ihtiyacın olursa seslenmen yeterli." dedi May.

Onu kırmak istemediğim için başım ile onayladım. May ve Gwen odadan çıktıktan sonra elbiselere göz attım. Sanırım altı-yedi tane elbise vardı. Uzun bir yolculuk beni bekliyordu.

[Bir süre sonra]

Kendime aynadan bakarken May ve Gwen bana mutlulukla bakıyordu. "Ya öyle bakmayın. Sanırsınız evleniyorum."

"Bir gün o da olur." imayla konuştu Gwen. Gwen'ın konuşmasına May küçük bir kahkaha attı.

"Tamam, tamam..." konuşmayı sonlandırmak adına konuştum.

Tekrar aynaya döndüm sonra May ve Gwen'a. "Bu elbisede hemfikir misiniz?"

Gwen, May'e May ise Gwen'a baktı ve aynanda konuştular. "Hemfikiriz."

Derin bir iç çektim. "Pekala artık elbiseyi çıkarmak istiyorum çünkü bunaldım."

"Üzgünüm fakat elbiseyi çıkarmıyoruz." dedi Gwen.

acquaintance - Peter ParkerHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin