Multimedya: Yeni kapağımız:)
İyi okumalar🖋🗒🫐
"Abla çıkıyorum ben!"
Ablama son kez seslendikten sonra dış kapıyı olabildiğince yavaş bir şekilde kapattım. Zeyna'nın uyanmasını istemezdim, yine hep yaptığı gibi ayaklarıma dolanacaktı ve gitmememi engellemeye çalışacaktı buna emindim.Bahçedeki çiçeklere de son kez göz attıktan sonra bahçeden tamamen çıkıp, okula doğru yürümeye başladım.
Aslın da buradan hiç gitmek istemezdim. Olabildiğince güzel bir mahallede oturuyorduk.
Safranova güzel bir kasabaydı.
Mahallenin çıkışına gelince sağ taraftaki, mahallenin ismi yazan kırmızı tabelaya tekrar baktım.
Viran mahallesi.Benim çocukluğumdu.
Tahmin ettiğim gibi bir alt sokağa inince kızların beni orada beklediğini gördüm. Merdivene oturup sohbet ediyorlardı.
Sohbeti çok takmayan ve telefonuyla ilgilenen sadece Bügeydi, yine de benim geldiğimi ilk o fark etmişti.Ona şirince gülümseyip,"Günaydın," dedim. Hafif bir tebessüm karşılığı verip "Günaydın sarışın," dedi.
Diğerleri de ayaklandıktan sonra hep beraber okula doğru yol almaya devam ettik.
"Ee Alin kesin bitti mi şu bilinmeyen işi?"
Ceren'in sorusuyla ona döndüm.
Ah, onlara durumdan bahsetmeyi unutmuştum."Aslın da hayır, nasıl oldu bilmiyorum ama bir şekilde telefonumdan engelini kaldırmayı başarmış. Belki de bu işlerden anlayan birisidir diye düşündüm, yanıma gelip telefonu alacak kadar kimseyle yakın değilim, hep siz varsınız yanımda."
Bügeye baktığım da kaşlarını çattığını gördüm, ardından konuşmaya başladı.
"Okuldan birisi olsa dediğin gibi kimse gelmiyor yanımıza, belki de kantine giderken telefonu sınıfta bıraktın ve sınıftan biri sana saçma bir şaka yapıyor, bilirsin daha önce sınıftaki şu kırmızı kafa neydi onun ismi?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ÇİÇEKÇİ | Yarı Texting
Teen Fiction(Tamamlandı.) Bilinmeyen Numara: Adın gibisin Alin, Bilinmeyen Numara: O kadar ince o kadar naziksin ki bazen elim ayağıma dolaşıyor. Bilinmeyen Numara: Hayır diyorum kendime, telefonun arkasında ki bi kız seni nasıl bu kadar heyecanlandırır Bilinm...