İyi okumalar🤍🦋
Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın lütfen...📜🖊Ceren için bölüm şarkımız: Scars To Your Beautiful(multimedyada çevirisini bıraktım mutlaka dinleyin:) )
Buraya da sizler için özel bir video bırakıyorum💖
Ceren Aker ağzından...
' Bu kız cidden çok güzel'
'Doğal bir yanı kalmamış bunun.'
'Saçları sanırım çok ince.'
'Ne olursa olsun güzel bir kız'
'Dikkat çekmek için elinden geleni yapıyor...'
Bir okulda imrenilen ama aynı zamanda nefret edilen bir kız olurdu ya hani, okuduğumuz kitaplarda, izlediğimiz dizilerde, filmlerde...
Sanırım o ben oluyordum.
Hayatım boyunca bu güzellik yorumlarını duyan bir insandım. Okul tuvaletlerinin gizli bir dedikodusuydum da bir yandan. Tıpkı bugün yaşadığım olay gibi.
Tanıdığım yada tanımadığım kişiler arkamdan konuşurken genellikle güzel bir kız derlerdi ama öyle olduğumu düşünmüyordum, yoksa neden şimdi evimin lavabosuna eğilmiş kendimi zorla kusturmaya çalışsaydım ki?
Kafamı arkaya doğru attım ve kendimi kollarımdan güç alarak duvar dibine çektim. Titreyen ellerimi görmezden gelerek, bileğimdeki tokayla saçımı gelişi güzel bir şekilde topladım ve ellerimle yüzümü sıvazlayıp gözlerimi kapadım.
Midem bulanıyordu. Kusmam gerekiyordu. Yine midem bulanacaktı.
Tamam en azından bir midem olduğunu hissedecektim.
Yerden kalkmak için elimi kapının kulpuna koymuştum ki, kendimi taşıyamadığımdan ayağım kayıp tekrar yere düşmemle belimin acısıyla yüzümü buruşturdum. Alnımda biriken teri kolumla sildim ve gözyaşlarımın akmasına gün sonunda izin vermenin rahatlığını yaşadım. Odamdan telefonumun çalma sesi geliyordu ama umursamadım çünkü kalkabilecek bir gücüm yoktu. Muhtemelen arayan Ekindi, zaten ondan başkası da beni aramazdı.
Annemle babam doktor olduklarından bazı geceler nöbette oluyorlardı ve bu gece de onlardan sadece bir tanesiydi. İşlerini kızlarından daha çok seviyorlardı, çünkü çocuk yapmanın rahatlığı paraya bağlıydı. Bazen keşke parayı bu kadar çok seven bir aileden gelmeseydim diyordum ama bu seferde paraları olmadığından beni doğurmamış olurlardı.
Elbette durumu çok iyi olmayan çocuk yapmamalıydı- çocuğunun geleceğini düşünüyorlarsa- ama aile, sevgisi paraya bağlı olan bir aileden gelmekte istemezdim.
Telefonum ısrarla çalmaya devam ettiğinden yerden kalkmayı tekrar denedim ve bu kez başardığımda, klozetin sifonunu çekip ellerimi ve yüzümü yıkadıktan sonra odama ilerledim.
Sevgilim▪
Ekinin aradığını görme alışkanlığıyla yüzümde ki aptal gülümsemeyle telefonu kulağıma koydum ve sırtüstü yatağa uzandım.
"Sevgilim," Tek elimi saçıma atıp tokayı çıkardım ve saçımı dağıttım. Sesinin verdiği huzurla gözlerimi kapamamak için direnmek zordu.
"Sanırım benim?" Konuşmamla gülümsemesi bir oldu.
"Aramızın düzelmesine sevindim, seninle aram bozuk olunca uyuyamıyorum sayın Ceren Aker."
"Bu sana aşığım demenin farklı bir yolumu Ekin Demirci?"
"Bu sana çok aşığım demenin farklı bir yolu."
"kuzeninle... konuştun mu?" Derin bir nefes aldığını hissettim, onu sıkıyor muydum?
"Evet güzelim konuştum, aramıza bir mesafe koydum ve senin moralinin bozulacağı bir olay daha yaşanmayacak."
"Buna sevindim."
"Hhm, sen ne yapıyorsun peki? Annenle baban nöbette mi bu gece?"
Boğazımda oluşan yumruyla zorla cevap verdim." Evet, Yemek yedim bende şimdi."
"Hep yemek yiyorum diyorsun ama sanki gittikçe zayıflıyorsun Ceren, daha fazla yemelisin."
"O zaman beni daha fazla mı beğenirsin?" Bir anda ağzımdan çıkan cümleyle dumura uğradım. Cidden ona bunu söylemiş miydim?
"Ceren... ne diyorsun sen?"
Yatakta uzandığım yerden kalktım ve sanki beni görüyormuş gibi el hareketlerimle konuşmaya başladım. "Özür dilerim şu sıralar kafam biraz dağınık sonra konuşsak daha iyi olur sanırım hm?"
Cevap vermesine izin vermeden telefonu kapadım ve Anneme 'ben uyuyorum' mesajı yollayıp telefonumu tamamen kapadım.
Aptallık etmiştim. Ekin beni vücudum yada güzelliğim için sevmiyordu, beni ben olduğum için seven birisiydi ve saçmalamıştım.
Sorunlarımdan şimdiye kadar kimseye bahsetmemem tamamen benimle alakalı olan bir durumdu, olayın güvenle bir ilgisi yok tamamen güçlü görünmek istememle bir ilgisi vardı.
Güçlüydüm ve öyle kalacaktım. Kendimi güzel bulmuyordum ama insanların beni güzel görmesi için elimden gelen her türlü şeyi yapardım.
Yatağımın altına eğilip tartıyı çıkardım ve yalın ayaklarımla üstüne çıktım.
50 kilo.
Yeterli miydi? Öyleymiş, annem öyle dedi. Ama Ekin neden yeterli bulmuyordu.
Peki ben neden fazla hissediyordum.
Daha fazla kilo versem daha iyi hisseder miydim yoksa Ekin istediği için kilo mu almalıydım?
Peki ya eski şişman, iğrenç halime dönersem beni kim güzel bulup överdi?
Dış kapının anahtarla açılma sesini duyduğumda ufak çaplı bir şok yaşadım çünkü annem ve babam daha geç gelirlerdi. Onları umursamamak için yatağımın üzerindeki pikeyi açtım ve yatıp üzerime örttüm.
"Ceren, uyudun mu?"
"Hayır, uyuyacağım anne."
Adım seslerinden yatağıma geldiğini anladım.
"Bugün işimiz erken bitti, eve erken döndük.
"Anladım."
"Sen iyi misin? Ağladın mı?"
"Anne neden odamdan çıkıp iyi olmamı sağlamıyorsun?"
Belki sert çıkışmıştım ama normalde gelmeyen kadın şimdi gelmese de olurdu. Bazen insanlarla iyi anılar biriktirmek isterdiniz ve sadece kötü olduğum anlarda olsunlar istemezdim. Zaten kötü olduğum zamanlarda da beni pek fazla anlamazlardı çünkü gülerdim.
Rahat edemediğim için yüzüstü yattım ve kafamı yastığa gömüp ağlarken hemen sabah olmasını diledim.
Çünkü umut, en kötü geçen gecenin sabahında başlardı.
Bu bölüm olaysız geçen son bölümdü.
Bundan sonra yavaş yavaş love olaylarına giriyoruz...Cereni de biraz tanıdığınızı düşünüyorum.
Diğer bölümü en yakın zamanda atmaya çalışırım.🙋♀️🤍
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ÇİÇEKÇİ | Yarı Texting
Teen Fiction(Tamamlandı.) Bilinmeyen Numara: Adın gibisin Alin, Bilinmeyen Numara: O kadar ince o kadar naziksin ki bazen elim ayağıma dolaşıyor. Bilinmeyen Numara: Hayır diyorum kendime, telefonun arkasında ki bi kız seni nasıl bu kadar heyecanlandırır Bilinm...