Sabah 7 gibi uyanmıştım, akşama parti vardı ve kalkar kalkmaz bunu düşündüm.
Uyandığım gibi annemin yazdığı mektubu alarak okumaya başladım..
Annemi çok seviyordum ama ona kırgındım. Bizi bırakıp gitmesi bana dünyanın en büyük acısını yaşatmıştı..
Ama bir andanda düşünüyordum ya bu babamın oyunuysa? annemin bana telefonda dedikleri; herşeyi birgün öğreneceksin. Ne demekti ki bu? vardı bu işte birşey.
Kağıdı yastığımın altına koyarak üstümü giyindim ve odamdan ayrıldım. Hızlıca içeri gittim ve kimse hala uyanmamıştı bir kaç birşey atıştırıp tekrar odama geldim ve çantamı aldım.
Tam çıkacaktım ki Emir odasından çıktı ve yanıma geldi.
"Beklemeden nereye gidiyorsunuz Kumsal hanım?."
Çekinerek cevap verdim. "Ya kusura bakma dalmışım bian, her seferinde tek gitmeye alıştığım için."
"Sorun yok, hadi çıkalım." dedi ve çıktık.
Emir gerçekten iyi bir çocuktu. Onunla şimdilik samimiydik ama biz yeni bir eve taşınırsak bağımız kopabilirdi, zaten onlardada idarelik kalıyorduk.
"Ee heyecanlı mısın?." diye sordu.
"Ne için?."
"Akşamki parti için tabikide." dedi gülümseyerek.
"He, evet heyecanlıyım sen?."
"Yani evet pek parti ortamlarını sevmem ama sanırım senin için seviyorum."
Gülümsedim.
Yürümeye devam ediyorduk ve okula vardık. Okula girdiğimizde Emir sınıfının en üst katta olduğunu ve onunla sınıfına kadar eşlik etmemi istedi.
Benimse birden yüzüm düştü.
"Kumsal, bir sorun mu var?." dedi şaşırarak.
Evet sorun vardı, o katta Deniz'in olduğu sınıf vardı.
Ne yapacağım şimdi ya karşılaşırsam. O öküzle karşılaşmamak için herşeyi yapardım."Şey sorun yokta ben üst kata gelmesem direk kendi sınıfıma gitsem olur mu?." dedim.
"Neden?."
Yani haklı olarak sebebini merak ediyordu. Ne diyecektim ki? En iyisi gitmek en fazla ne olabilirdi..
"Şey tamam geleceğim, birden hoca erken gelir mi diye düşündümde."
Tabi ya hoca erken gelir mi diye düşündün.
"He yok ya sanmam." dedi ve merdivenlere yöneldik.
Yukarı çıktık, Emir koridorda bir kız arkadaşını görünce durdu ve bir kaç bişey sordu, bende onu bekliyordum.
Etrafıma bakarken Denizi gördüm, yanındada bir kız vardı bana gerçekten çok fazla tanıdık gelmişti. Allahım neden bir türlü çıkartamıyorum bu kızı.
Sonra iyice düşününce birden ampulum yandı ve evet hatırladım hatta farkında olmadan iç sesim dışarı yansımış.
"Evet hatırladım."
"Anlamadım?." dedi Emir şaşırarak.
"Şey yok bişey ben öyle kendi kendime bişeyler düşünüyordum." kıvıra kıvıra konuyu kapattım.
O kız Deniz'in evinde gördüğüm kızdı kimdi ki bu, evinde annesi babası varkendemi kız atıyor ya bu çocuğun kaç tane sevgilisi vardı hergün yanında başka birisi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Denizin Kumsalı
Adventure"İmkansızı başardık biz, hiç inanmadık ama başardık.. İnanmamak hata.. Acılarımı unutturdu bana, hayat'ın güzelliklerini öğretti.. Biz inandık sizde inanın.."