Denizin Kumsalı

"Hayatta kötü şeyler yaşamazsak, iyi şeylerin değerini bilemeyiz ki.."

"Nerde bu kız ya delireceğim, yarım saatir hastanenin aynı yerlerinde dolanıyoruz."

Ben endişe içinde söylenirken Deniz beni sakinleştirmeye çalışıyordu.

"Sakin ol bulacağız merak etme."

"Nasıl sakin olayım? heryere baktık ama kız hiç bir yerde yok, telefonuda açmıyor." gözlerim dolu şekilde çömelerek ellerimle yüzümü kapattım ve dizlerimin üstüne koydum.

Sonra birden Denizin eğildiğini fark ettim. Eğildi ve ellerimi elleriyle tuttu, kafamı kaldırdı ve ona bakmamı sağladı. Bana baktı gözlerimin en derinine bakar gibi..

Sadece bakıyordu, herşeyin düzeleceğini anlatmaya çalışıyordu.. Konuşmadan sadece gözleriyle..

"Güven bana lütfen, herşey düzelecek."

"Sana güveniyorum, sadece korkuyorum tüm bu olanlar biraz fazla geldi." gözlerimi kaydırdım ve ellerimi ellerinden aldım.

"Ona hiç birşey olmayacak, sen kendini üzme artık.. hem hayatta kötü şeyler yaşamazsak iyi şeylerin değerini bilemeyiz ki." Gözlerime baktı ve yakınlaştı, ben şok içinde donmuş bir şekilde korkuyla bakarken onun gittikçe yakınlaşması artıyordu.

Yaklaştı ve fısıldadı. "Senin üzülmene izin vermeyeceğim." sonra daha çok yaklaştı.

Tam o sırada yakınımızdan bir ses geldi.

"Oha oha."

Bu İlaydaydı, şuan çok yanlış anlaşılmıştım resmen Deniz beni öpecekti inanamıyorum!

"İlayda, neredeydin çok korktum." Hızlıca kalkarak İlaydaya sarılınca o bana hâlâ şaşkın bir şekilde bakıyordu.

"Ben iyiyimde sen iyi misin? ne yapıyordunuz siz?."

"Canım iyi misin? ne yapabiliriz? senin nerede olabileceğini düşünüyorduk."

"Ben hiç öyle görmedim siz basbaya ö-"

Direk sözünü kestim.

"İlayda! neredeydin sen çok merak ettim ben seni hemen gidelim buradan."

Deniz gülerek bizi izlerken sinirlice ona baktım.

"Ne gülüyorsun komik birşey mi var?."

"Durumu düzeltmeye çalışmana gülüyorum, başarabilsen bide."

"Sus Deniz ya sende kafayımı yedin resmen bana yaklaştın benden uzak dur."

"Bakarız." dedi sırıtarak.

"Bak ya bide bakarız diyor, sevgilin yok mu senin nasıl hesap vereceksin?."

Sorduğum soruya cevap vermeden konuyu değiştirdi.

"Evet İlaydayı bulduğumuza göre artık hastaneden gidebiliriz."

Benle İlayda şaşırarak Deniz'e baktık.

İlayda söze girdi. "Tabikide hayır bizim halletmemiz gereken şeyler var sen istersen gidebilirsin."

Deniz söze girdi.

"İlayda iyi misin? gerçekten sizi burada bırakacağımımı düşünüyorsun?."

Ben söze girdim. "Gitme o zaman."

Deniz birden bana bakınca cümlemi düşünerek boğazımı temizledim.

"Şey yani gitme derken sende bizimle kal anlamında, bırakmayacaksın madem bizimle kal."

İlayda gülerek cevapladı. "Evet Kumsal doğru söylüyor."

"Peki madem şu katil kimmiş öğrenelim." Deniz kalmayı kabul edince hep birlikte hastaneyi dolaşmaya koyulduk.