Denizin Kumsalı

"Sakın korkma, korkaklar hiç bir zaman zafere ulaşamaz.."

Sabah 05.30 civarıydı.. Korkunç bir kabus görerek sıçradım ve uyandım.

Uyandığımda hızlıca yatağıma oturdum. Camdan dışarıya baktığımda etraf kapkaranlıktı, aydınlanmamıştı. Birden korkudan elim ayağıma dolanınca sakince düşünmeye başladım.

Gördüğüm rüya annem ile ilgiliydi, annem rüyamda "evet gittim çünkü babanın yaptıklarına daha fazla dayanamadım" diyordu. Sadece bir rüya..

Kendime gelebilmek için mutfağa gidip su içmeye karar verdim.

Ayağa kalktım ve kapıyı açıp mutfağa doğru ilerledim. Mutfağa geldiğimde hızlıca bardaklardan bir tanesini alıp su doldurdum ve içtim.

Suyumu içtikten sonra yatağıma doğru ilerliyordum, o sırada dışarıdan Emir'in geldiğini gördüm, ve gördüğüm manzara karşısında şok geçirmiştim. Emir içmişti, resmen içmiş ve sarhoş olmuştu.

Kapıyı açıp yanıma geldiğinde bağırarak konuşmaya başladı.

"Neden buradasın? nerede o?." Bağırarak saçma sapan cümleler kurunca sinirlice cevap verdim.

"Emir ne diyorsun? iyi değilsin, hem neden içtin sen?" Ben sorumu sorup yüzüne baktığımda cevap vermeden öylece bana bakıyordu.

"Emir hadi odana git, burada böyle durma annenler görmesin." Ben ne dersem diyeyim Emir hâlâ sadece bakıyordu.

Dayanamayıp kolundan tutatarak yatağına götürdüm.

Yatağına yatırdığımda birşeyler söylemeye çalıştığını fark ettim.

"İyi değilim ben, yapma yapma düşünme kendine gel sen bu değilsin."

Emir bağırarak kendi kendine konuşunca bense endişelenerek konuşmaya başladım.

"Emir ne oluyor? sorun ne? anlatmak ister misin?." ben konuşmaya çalışsamda Emir benimle konuşacak gibi durmuyordu.

En sonunda pes ederek odadan çıkmaya karar verdim.

"Peki seni yormayacağım. Yarın konuşuruz iyi geceler." Ben son cümlemide söyleyip tam odadan çıkıyordum ki arkamdan seslendiğini duydum.

"İyi geceler, güzel gözlüm." Emir son cümlesini söylediğinde şaşırarak ona baktım.

Tam ne demek istediğini soracaktım ki evden birisinin uyandığını ve buraya doğru geldiğini fark ettim.

Hızlıca odadan çıktım ve kendi odama doğru ilerledim..

Odama geldiğimde saat 6 olmak üzereydi. Uyumak istemiyordum zaten okul saatim yaklaşmıştı okul kıyafetlerimi giyinip biraz kitap okumaya karar verdim.

Okul kıyafetlerimi giyindikten sonra kitaplarıma bakınmaya başladım. Gözüme 'Simyacı' adlı bir kitap çarptı. Alarak okumaya başladım..

 'Üzerinde yaşadığımız dünya, bizim daha iyi ya da daha kötü olmamıza göre, daha iyi ya da daha kötü olacaktır. Aşkın gücü işte burada işe karışır, çünkü sevdiğimiz zaman, olduğumuzdan daha iyi olmak isteriz.'

Çok güzel cümlelere rastladım..

'Düşümü gerçekleştirmekten korkuyorum, çünkü o zaman yaşamak için bir sebebim olmayacak.'

Hayatımızda hep bir sebeplerimiz vardır.. Yaşamamızın, bizi ayakta tutan şeyin ne olduğu.. Hayallerimiz.. Gerçekleşmeyi bekleyen hayallerimiz.. Hayattaki en büyük hedeflerimiz onları gerçekleştirmek, bakın yaşama sebeplerinden biriside bu.

Kitap okumaya devam ederken zamanın nasıl geçtiğini bile anlamamıştım..

Çok seviyordum kitap okumayı.. Onlar benim dostum. Eskiden hep yalnız kaldığımda kitaplarımı alır onları okuyarak sorunlarımı, neden ağladığımı, neden güldüğümü anlatırdım.. Onlarda bana cevap verirlerdi..