Untitled Part 8

8 0 0
                                    

PART VIII
 
our ride last for 20 mins then sinabi ko sa kanya " san ba tayu pupunta ang layo nmn nasa mindanao na ata tayu .." tapos bigla na nyang hininto ung motor ang tahimik ng paligid ala akong marinig na ingay ... inalalayan nya akong bumaba at hinawakan ng mahigpit ang kamay ko ... " wag kang bibitaw unggoy aahh hawak kalang ng mahigpit sakin " sagot ko nmn " malamang natatakpan mata ko ee panu ako bibitaw  " narinig ko lang syang tumawa ng konti then binitawan nya ako at sinabing tumayu lang ako at pagkabilang nya ng 123 tatangalin ko ung blindfold ko
yun nga tinangal ko na... lahat ng kabarkada nmin nandun at my hawka na banner na ... " ayan .. be mine forever "
napaiyak ako lalo kasi kumakanta pa sila ng forever ng ambassadors tapos pag tingin ko sa lapag my nakalatag na banig nndun my basket plates my cake and ung guitar na regalo ko kay zike na pinapersonalize ko chekerd black and fuchsia ung body tapos my zikeayan25 sa harap tapos biglang lumapit si zike sakin habang umiiyak ako .. dala dala nya ung 1 dozen of roses and a human size teddy bear ... lalo ako umiyak ... tapos yun sumenyas sya sa mga kabarkada nmin tapos umalis na sila ... solo nmin ni zike sa place na yun .. tawanan kwentuhan kung panu kami nagkakilala at dun kami kumain sya nagluto ng favorite nming carbonara then my andoks lumpiang shanghai na gawa ng mommy nya then cake ng red ribbon na my nakalagay na happy 2nd anniversary... we own that night ... planning our future together after college graduation ... as in planado na at kahit anung mangyare ... ngpromise kami under our favorite star that we named " zikeayan" na matutupad lahat ng mga yon ... and we will live a happy life and we'll surely grow old together ...
but then reality strikes me ... 6 months earlier... tumawag ang mama ko from canada and she's asking me na
ayusin ung papers nmin ng kapatid ko .. at first ayaw nyang sabihin kung bakit but later on sinabi nya din..
we are going to migrate in canada ... i felt my heart broke into million pieces ... ayokong umalis at iwan si zike ... bigla kong naisip ung mga pangarap nmin together mga gagawin nmin in future together ... after knowing her plans kada tumatawag si mama hindi ko sinasagot just to delay the process of our papers ... simula nun lagi ko ng iniisip kung pano ko sasabihin kay zike ang balita ... i don't have the guts .. ayoko syang makitang malungkot ... it'll break my heart even more but i don't have a choice dapat nya malaman kaya ... 2 days before our 2nd yr anniversary inaya ko sya sa favorite place nmin then there i told him the sad news ... at first tinitigan nya ko na parang nagtatanung kung totoo ba 
or nagjojoke lang ako .. but then i started to hugged him and cry like a child dun na din sya napaiyak ... and that was the very first time i saw him cried so much ... at first ayaw nya kong umalis and then he's asking me to marry him ... 
pero that time i'm still afraid of what my mom can do ... as much as i like to agree marrying him hindi pa pede we still got a long way a head ... so i refuse then he smiled at ngsorry nabigla daw kasi sya ... ayaw nya kong mahiwalay at malayo sa kanya kaya nya biglang nasabi yun ... he smiles and said i don't have to worry ok lang sa kanya na umalis ako but still alam ko deep inside that news broke his heart ... kaya ang 2nd anniversary nmin ang pinaka special sa lahat ... after ng 2nd anniv. nmin he want to spend time with me more he told me he'll give me the best memory he can ever give before i go ...
 

MY ONLY ONE SPECIAL LOVEHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin