ဟိုတနေ့ အဖေ့ကိစ္စဖြစ်ပီးထဲက ပိုသေချာသွားတယ်
သူ ဆောင်ဟွန်းကို မဖြစ်မနေလိုအပ်တယ်
သူ့မှာ ဆောင်ဟွန်းပဲရှိတော့တယ်
အဖေကတော့ ချိုသည် ခါးသည် ဘာတခွန်းမှ ဝင်မပြောဘဲ နေမြဲအတိုင်း ဘာသိဘာသာ သာဒီလိုသည်လည်း အဆင်ပြေပါတယ်
ဆောနူကိုယ်တိုင်လည်း ဘယ်သူ့မျက်နှာမှကြည့်စရာမလို
ဆောင်ဟွန်း တယောက်တည်းရဲ့ မျက်နှာကိုပဲ ကြည့်ပီး နေမည်လေ................
အခုဆို အထက်တန်းပြီးသွားတာလည်း ကြားထဲ တနှစ် ကျော်"လောက်ပေါ့
ဆောနူကတော့ ကဖေးဆိုင်လေးမှာ အချိန်ပိုင်းတခု ဝင်လုပ်နေဖြစ်တယ် အိမ်က ပေးတဲ့ ပိုက်ဆံကို မသုံးဘဲ ကိုယ့် ပိုက်ဆံနဲ့ ကိုယ်သုံးချင်လို့ ဝင်လုပ်ဖြစ်လိူက်တာပါပဲအဓိက ကတော့ အိမ်နဲ့ အဆက်အသွယ်သိပ်မလုပ်ချင်တာ
ဆောင်ဟွန်းကတော့ တားသေးတယ် ပင်ပန်းမယ်တဲ့
တကယ် ကဖေးဆိုင်လေးတင်ကို
ပိုကို ပိုလွန်းတာသူ့အကြောင်းတွေးမိရုံနဲ့ လူက ခပ်ငြိမ့်" ပြုံးမိသည်ထိ
ကိုယ့်နှလုံးသားထဲ သူ့အတွက် နေရာတွေကြီး ပဲ ထင်ပါသည်တွဲနေကြတဲ့ တနှစ်ကျော် နှနှစ်အတွင်းမှာ တိုးတက်လာတာကတော့ အခေါ်အဝေါ်တွေ
သူကတော့ ဆောင်ဟွန်းကို တခါတလေ 'အကို ' လို့ ခေါ်ဖြစ်လာတယ်
တကယ့်ကို တခါတလေမှပါဆောင်ဟွန်းကတော့ သူ့ကို အမျိုးစုံ ကြိုးခုန်ပီးကို ခေါ်နေတော့တာပါပဲ
..............
'I can be your genie how'bout aladdin'
" ပြော အနူးလေး ကိုယ်အားတယ်"
........
"မေ့စရာလာကွား ကိုယ့်အချစ်ကို ညနေ ၄နာရီလေ
ကိုယ်တို့သွားနေကြ ကော်ဖီဆိုင်ပဲ".......
"ဒါပေါ့ ကိုယ်မှတ်မိတာပေါ့
ပီးတော့မှာ သင်တန်းက ညနေ တွေ့ကြမယ်နော် ကိုယ့်အသဲ
ချစ်တယ်နော် "အချွဲလေးက စိတ်ပူတတ်ရန်ကော မေ့နေမှာဆိုးနေတာ ညနေ ချိန်းထားတာကို
အခုတလော အတောအတွင်း ဆောနူလေးက မသိမသာလေး ချွဲတတ်လာတယ်
အဲ့လိုတွေ လုပ်တတ်လာတော့ ဒီက လူက ဘယ်လိုမှ ရုန်းလို့မရတော့ဘူး
YOU ARE READING
𝐃𝐨𝐧'𝐭 𝐰𝐚𝐧𝐭 𝐭𝐨 𝗗𝗘𝗣𝗘𝗡𝗗 ( completed )
Short Story"အားနည်းတဲ့လူကို ပိုပီး အနိုင်ယူချင်ကြတာ လူတွေရဲ့ သဘာဝပဲ မဟုတ်ဘူးလား " ပတ်ဆောင်ဟွန်း