7 days {Hyunlix}

Wednesday

Felix'in Anlatımı

Hyunjin'in dün gece yaptığı küçük itiraftan sonra, ikimiz de konuyu hafta bitene kadar açmamaya karar verdik.

Biliyorum. . . Belki de ona "Sana aşık oldum ve lanet olası bahsi unutalım ve sonsuza kadar mutlu olalım." demeliydim.

Ama biliyor musun? Yapmadım, neden mi? "Bana söz ver, bu konuyu hafta bitene kadar açmayacaksın." diyerek hemen tepki vermişti.

"Söz" dedim ve duygularımı saklamak benim için gerçekten acı vericiydi.

Ve dün geceden sonra duyguladımı saklamak daha acı vericiydi.

Flashback

Ben ve Hyunjin sonunda daireme geldik. Hyunjin'in aşk itirafından sonra yol boyu ikimiz de hiç konuşmamıştık. Ama konuşup konuşmamamız umurumda değil, o burada yanımda olduğu sürece onun iyi olması için elimden geleni yapacağım.

Arabadan ilk o indi ve gelip kapımı açtı. Dairemin ününe gelene kadar giderken elini tuttum.

Acı verici bir şekilde büyülü hissettiriyordu.

Kapımı açmadan önce ona döndüm ve"İyi geceler, sanırım" diye fısıldadım üzgün ses tonumla. Ardından kapıyı açtım ve içeri adımladım o sırada omzumdan tuttu ve beni içeri sokup kapıyı katıp hızlıca duvara yasladı.

Yavaş bir şekilde yaklaştı ve dudaklarını benimkilere bastırdı. Son kez öpüşüyormuşuz gibi beni öpmeye başladı. Geri çekildi ve gözlerime bakıp tekrardan dudaklarıma yapıştı keyifle alt dudağımı öpüyordu. Zar zor geri çekilmiştim o dudaklardan zorla ayrılmıştım.

"İyi geceler Yongbok-ah~" dedi ve sırıtarak evden çıktı.

End of Flashback

• • •

Yazarın Anlatımı

"İyi misin?" Hyunjin endişeli bir yüzle sordu sorusunu.

O öpücük dünden beri Felix'i rahatsız ediyordu. Pişman değildi asla olamazdı çok hoşuna gitmişti ama oldukça garip hissediyordu. Garip hissetmesinin sebebi ise yıllardır yakın arkadaşıyla dün öpüşmesiydi. Tanrım onlar yıllar boyu aşık oldukları insanları birbirlerine anlatmıştı. Geceleri girdikleri ilişkileri duymuşlardı ama dün ise dün öpüşmüşlerdi ve bu Felix'i ister istemez rahatsız ediyordu.

Dün gece pek iyi uyuyamamıştı Felix ve uykusuz kalmaktan herkes gibi o da oldukça nefret ediyordu.

Hyunjin'in sesini duyunca kendine gelmişti Felix. "Uh, e-evet... Sadece biraz uykusuz kaldım." demeyi başardı zorlukla. Esnemekten çenesi kopacaktı artık.

Hyunjin oturduğu yerden Felix'e uzanarak onu sarsmıştı.

"Hey uyumasana!"

"Of ne yapabilirim Hyunjin of." dedi sinirle.

Bıkkın sesiyle oturduğu koltukta iyice yayılmıştı Felix. Bu koltuğunu çok seviyordu gerçekten, çok rahattı ve yattıkta insanın yatası hiç kalkmayası geliyordu.

Hyunjin erken saatlerde Felix'e gelmiş zaten geç uyuyan çocuğu kaldırmıştı. Felix olduğu yerde uykuya dalmaya başlamıştı bile. Hyunjin Felix'e sırıttı ve üstüne koltuğun yanında duran pikeyi örtüp mutfağa yöneldi. Hyunjin de daha kahvaltı etmediği için bir şeyler hazırlamış ve Felix'in yanına gitmişti tekrardan. Tepsiyi sehpanın üzerine bırakıp eğildi aşık olduğu adamın yanına.

Hyunjin gülümseyerek Felix'in saçlarını okşadı ve çillerinin üzerinde parmaklarını yavaşça gezdirdi ve ardından "Uyan güzelim." dedi.

Biraz zor olsada Felix'i uykusundan uyandırmış ve kahvaltı etmişlerdi güzelce.