Pain Series #1: WHY ALWAYS MY SISTERS [ON-GOING]

CHAPTER06 𝘼𝙣𝙜 𝙆𝙖𝙩𝙤𝙩𝙤𝙝𝙖𝙣𝙖𝙣

"Good morning, are you the new one here?". Tanong ng isang babaeng maliit at may salamin.

"Oo".

"I'm Ericka and he's thomas and you're?".

"Shannara but just call me shan or nara".

"Okay, nice to meet nara".

"Me too".

"Sumabay kana sa amin, kakain kami ngayon sa baba kasama ang iba pa nating pasyente kagaya natin". Tumango lang ako kay ericka at saka sumunod sa kanilang dalawa.

"Guys!". Sigaw ni ericka ng makarating kami sa canteen maraming kagaya namin ang nasa iisang mahabang mesa.

"Sino siya rick?".

"She’s Shannara, she’s new here at the hospital".

"Hello shannara I'm Mickelson".

"Mikayla naman ang aking pangalan".

"I'm sean."

"Abby".

"Roxanne".

"Ako naman si rochelle". Pagkatapos nilang magpakilala ay nagsi upo na kami.

Katabi ko si ericka at katabi naman nya si thomas.

"Saan ka galing na hospital?".

"Sa Sarmiento Private Hospital sa Pampanga".

"Anong sakit mo?". Tanong ng isa.

"Myeloma ang aking sakit, actually same kami ng kakambal ko ang kaso nandoon siya naka coma at wala pa ding malay hanggang ngayon".

Marami pa silang tinanong sakin sinasagot ko naman matapos naming kumain ay bumalik na ako sa room hindi ko na hinintay ang dalawa dahil gusto pa nila makausap ang iba, hindi pa ako sanay dahil kakarating ko lang kahapon.

Pagkarating ko sa loob ay naisipan ko mag open ng account sa Instagram.

Shannara_Mendoza (shan_nara)

Bumungad sa akin ang mga post ng mga dati kong classmates na miss kong mag-aral, sunod naman ay si ate reccah na masayang nakaupo sa kanyang upuan.

Hindi rin naman ako nagtagal ay nag logout na ako, naisipan kong lumabas dahil wala naman akong magagawa sa loob ng room. Hindi ko pa kabisado ang pasikot sikot kaya tig-iisa ko itong tinitignan. Hindi ko namalayan na napunta na pala ako sa garden, ang sarap tumambay rito umupo ako sa ilalim ng puno at napapikit.

Ang sarap.....

"What are you doing here?". napamulat kaagad ako ng may magsalita sa aking gilid kaya kaagad akong tumayo.

Nagulat ako ng makita ko kung sino ang nasa harapan ko.

"T-tim".

"What are you doing here? Answer me?".

Hindi ako nakakibo kinakabahan ako dahil sa kanya, tinignan nya ako mula ulo hanggang paa at taka akong tinignan at taka akong tinignan.

"Why are you wearing that?".

"A-ano kase---".

"Shannara Mendoza answer me properly".

"I-i'm sorry tim".

"What?".

"I can't tell you the truth".

"Why? Bakit hindi mo kayang sabihin sa akin? Tell me shan, bakit nandito ka sa hospital? May sakit kaba?". unti unting tumulo ang aking luha hanggang sa humagulgul na ako.

"S-sorry, may sakit ako t-tim".

I don't know what his reaction nakayuko ako habang sinabi yun.

"Y-you what...".

"Sorry, yes. May sakit akong leukemia, kaya ako nakipag hiwalay sayo dahil sa sakit ko. I don't want to hurt you so I thought of breaking up with you".

"But you already hurt me shan!". Sigaw nya na ikinaiyak ko muli. "Why didn't you tell me? I'm your boyfriend, I should be by your side while you heal. Love, why?".

"I'm sorry sorry patawarin mo ako, hindi ko attention na saktan ka pero wala akong choice gulong gulo na ako sorry, sorry---".  He hugged me tightly.

“Dito lang ako sa tabi mo sasamahan ka lumaban, please don't leave me again Ma".

"Yes, patawarin mo ako".

"Shhh huwag mo ng sabihin nyan. Kailangan mong lumaban para sa akin".

"Thank you Da, thank you".

"No matter what happens, I will still love you".

"Thank you, by the way bakit nandito ka?".

"My brother is here susunduin ko siya, pero hayaan muna mas kailangan mo ako dito".

"H-hindi ka uuwi da?".

"No, I will sleep here with you. I'll take care of you".

"Hindi na tim---".

"Please Ma". wala akong nagawa kundi ang pumayag.

Naging kami na ulit, yung babaeng kasama nya sa mall dati ay pinsan nya lang daw yun na nagpasama sa kanya sa mall, wala daw siyang naging girlfriend ng maghiwalay kami ang sabi nya raw hinihintay ako hanggang sa bumalik ako sa kanya.

ೋ❀❀ೋ═══ • ═══ೋ❀❀ೋ