“Mama, i heard you're sobbing earlier. Are you crying mama?” inosenteng tanong ni harvey sa akin at hinawakan ang braso ko.
“I'm not baby, sinipon lang po si mama” nakangiting aniko at hinawakan ang kamay niya.
“Baby boy ko, if someone talk to you and he say that he is your father. Don't believe on him, ha?” tanong ko at kinarga ito.
“Yes po, mama” sagot niya
“Tara labas tayo, magluluto na muna si mama ng food natin” tumayo ako at lumabas ng kwarto habang siya ay nakakandong sa akin.
Gabi na kaya sana hindi na pumunta muli rito si haime. Natatakot ako na baka kuhain niya ang anak ko. Wala siyang karapatan na lapitan ang anak. Because in the first place he never been a father to harvey.
Buo na ang desisyon ko, aalis na kami rito. I promised, if one day haime found us, uuwi na kami sa magulang ko. Limang taon na nila kaming hindi nakita kaya oras na rin siguro para makasama ko silang muli. Hindi ko lang alam kung anong magiging reaksyon nila kapag nagkasama kaming muli lalo na at kasama ko si harvey na sa unang pagkakataon ay makikita na nila.
Agad na kaming natulog dahil wala naman na kaming gagawin pa at dahil maaga pa kaming dalawa bukas. Dapat hindi na kami maabutan pa ni haime rito. Mas gusto kong magkasalisihan pa kami kaysa ang maabutan niya mismo kami dito. Di ako papayag baka agawin niya anak ko.
It's sunday morning. Another day to do something wonderful, but how it will be if my son's father is around us.
I already packed our things. Clothes, short, pants, pillow case, bags, toys, picture frames, and other importants things. At yung mga magagamit rin namin dahil ayokong bumili pa ng kung ano-ano.
“Mama, where are we going po?” tanong ng kakabihis lamang na si harvey.
“Kay lolo at lola tayo pupunta, baby boy ko” i answered hin while putting some make-up in my face.
Kinuha ko ang mga gamit namin at isinakay na sa kotse. Meron kami non dahil nakabili ako dahil sa pagtatrabaho. Malaki naman ang sahod kaya na-afford ko.
“Tara na baby boy ko” hinawakan ko ang kamay niya at naglakad papasok ng kotse.
“Do you think you can escape from me?” halos maistatwa ako dahil sa boses na narinig ko. He's here, the jerk!
Isinakay ko muna si harvey sa loob ng kotse bago ito nilingon.
“Anong ginagawa mo dito?” lumapit ito sa akin pero umatras agad ako
“Saan ka pupunta?” seryosong tanong niya
“Wala kang pake” tinulak ko siya at binuksan ang pinto
Pero hinila ako nito at isinara ng malakas ang pinto ng kotse. Anyare?
“Hindi ka pwedeng umalis, hindi ka pa nagpapaliwanag” turan niya at niyakap ako.
Sasagot na sana ako ng may magsalita sa likod namin “Mama?” takte si harvey.
Agad akong hinawakan sa balikat ni haime at inilayo sa kaniya saka tumingin kay harvey. Nilapitan niya ito at hinawakan sa mukha.
“You look like me” nakangiting aniya habang nakahawak pa sa mukha ng anak ko.
“Mama, who is he?” tanong ni harvey at tumingin sa akin.
“Hindi ko siya kilala anak, baka bagong lipat dito” lumwpit ako at tinanggal ang kamay ni haime sa mukha niya.
“Aray” daing niya at tumayo saka pinagpagan ang pamupo niya.
