10.BÖLÜM:SORGU

9K 64 10
                                    

Yolda ilerledikçe şehrin ışıkları gözükmeye başlamıştı. Dikiz aynasından kendime bakmaya başlamıştım. Şehrin yaratığı ışık kombinasyonunun gözlerimi nasıl kestiğine bakıyordum. Beklemediğim bir anda, sanki böyle bir şeyi çok bekliyormuşum gibi, hayatım darmaduman olmuştu. Annemin uyuşturucu kaçakçısı olduğunu beni, daha doğrusu beni uzun süredir tanıyan ve saplantılı olup kaçıran; daha sonrasında istemediğim şeylere sürükleyen bir mafyanın, kaçırarak; bu gerçeği yüzüme vurması beni baya bir sarsmıştı. Babamın bundan nasıl haberinin olmadığını düşünmek bile beni epey yormuştu. Annem babamı salak yerine koymuş olabilir mi ya da babamın da bu işin içinde parmağının olabileceğini de düşünmek beni delirtiyordu. Ama George bana babamın da bu işin içinde olduğunu söylememişti. Sadece annemin, onun annesinin holdinginden gizli uyuşturucu kaçırdığını ve beni de o uyuşturucuların kaçırılmasının intikamı için kaçırdığını ima etmişti. Ha birde o saplantılı aşık tarafı için.
Onlara göre uyuşturucu demek, kutsal ve önemli bir şey demek oluyordu. Annem onların kutsal olarak saydığı uyuşturucuları kaçırdığı için, ve bende ailemin önemli bir parçası olduğum için beni kaçırdıklarını düşündüm. Ki kendimi ailemin en önemli parçası olarak da görmek istemem.

Olayları iyice kafamda oturturduktan sonra etrafıma bakınmaya başladım. İçimden, annem ve george'yi şikayet ettirmek ve babamla beraber mutlu huzurlu bir yaşam sürmek istediğimi söylesem de bunun gerçekleşemeyeceğini düşünmek canımın sıkılmasın'a yetmişti bile. Elimde bir kanıt olmadan kimseyi suçlayamazdım. Heyer bunu yaparsam bana deli teşhisi koyup akıl hastanesine kapatıracabileceklerini düşünebilirdim. Ah! Bu çok koyan bir şey di. Herkesin suçlarını biliyorsun ama hiç kimseyi de suçlayamıyorsun.

Bu düşüncelerin aklımdan uçup gitmesini isteyerek, dikiz aynasından bana bakan gözlerime ufak bir gülümseme ile cevap verdikten sonra geçip giden yolu ve yolu aydınlatan ışığın sahibine bakarak karakolun giriş kapısın önünde durduk. Polisler, araçtan hızlıca indikten sonra arka kapıyı açıp benim araçtan inmemi sağladılar. Polislerin ikisi de iki yanıma yerleşerek kolumdan tutup karakolun içine doğru götürmeye başladılar.
İçerisi kendisini büyük bir yoğunluğa bırakmış polislerle doluydu. İçeri bir polis girerken iki polis dışarı çıkıyordu. Bende merdivenlere doğru götürülmeye başlandım. İki kat merdiven çıktıktan sonra karşıma geniş bir alan çıktı. Bir sürü masalar ve bu masalar da dosyalarla ilgilenen çalışanlar vardı. Beni bu geniş çalışma alanından sürükleyip, sol tarafımdaki dar holden geçirdiler ve bir odaya soktular. Sorgu odasına.

Yarım saat 1 saat kadar geçen sorgu sonrasında avukatım Sydney Savannah ve polislerle birlikte, evimin adresini vererek evime doğru yola çıkmıştık.

Ben günün yorgunluğu ve çaresizlikle beraber yanımda taşıdığım ruhumu eve götürürken uykumun geldiğini farkettim. Gözlerim yavaş yavaş kapanmaya başlamıştı. Daha fazla dayanamayıp kafamı cama yasladım ve kendimi garip düşlerin arasına atma isteğiyle yanıp tutuşarak uykuya teslim oldum.







☆10. Bölümün sonu☆

⛓𝐃𝐨𝐦𝐢𝐧𝐚𝐧𝐭'𝐢𝐧 𝐚𝐬𝐤𝐢-Mαzoşιѕт-🩸Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin