Vedalar içimizde kalsın, acısına

27 19 2
                                    

Kadın da kendine sıksa kurtulabilir miydi bu dertten?

Bunun cevabını bildiği için yaşıyordu. Acı verici şeyler başına konmuştu ve acı gülümsemesini sunmaktan başka çaresi yoktu.

Adam, kadını sevmişti. Ali, Nihal'i sevmişti. Nihal bunu biliyordu. Bilmesi onun canını daha da yakıyordu.

Eğer bilmeseydi Nihal, avutamaz mıydı kendini bu boş sokaklarda?

Avuturdu.

Ama şimdi avutamıyordu. Çünkü arkasında kendisini bırakmıştı ve bunu bilmek onun kalbini rüzgarlardan daha hızlı şekilde savuruyordu.

Ah, benim zehirli ilacım. Dert de sendeydi derman da. İşte bundandır senden vazgeçemeyişim.

Üzülme, çünkü biliyorsun. Kimsenin haberi yoktu. Bir tek benim, o da meçhul. Kimse beni kurtaramazdı. O kurşun beni sonuma hapsetmek zorundaydı ve bunun için susmak zorundaydım.

Sana söylemedim, çünkü sen beni kurtarırdın. Kıyamadım sana.

Eğer bir gün mezarıma gelirsen sadece ziyaretime gel, sakın yanıma gelme.

Vedalar acıtırmış yüreği, veda etmeyelim bizde Nihal'im.

Son mektup da yerle buluştu. Ama sadece mektup buluşmadı yerle.

Acının acı tebessümü Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin