Alarmım ötmesiyle uyandım. Walking Dead daki zombiler gibiydim saçım başım birbirine karışmış ve ayaklarımı sürterek yürüyordum. Banyoya gittim yüzümü yıkarken aynadakı yansımama baktım. yüzüm pürüzsüz bi cildim vardi. tanıdığım çogu kişide böyle degildi. sivilceleri vardi onların ama benim yoktu. odama giderken saçlarımı ayırmaya çalışıyordum. baya bi karışmışlardı. saçlarım ayrılmıyordu bende careyi saçımı topuz yapmakta buldum. hemen siyah bi t-shirt ve yırtık siyah bi jean giydim. çalışma masamın üstünde kangi kitap varsa hepsini çantama doldurdum ve mutfaga gittim. annem hazırlanmısti. beni bekliyodu bende yavaş yavaş mısır gevreyimi yemeye başlamıştım. annem ;
- geç kaldım berill hızlı ye şunu!!
-tamam be :)
Annemle arkadaş gibiyim Ecemden sonra en yakın arkadaşım annem :) sonunda mısır gevregim bitmişti hemen ayakkabılarımı giyip arabaya bindim. Annem müzigin sesini acmıstı. aynı türden müzikleri sevmedimiz için ben kulaklıgımı takmıştım. okulun oraya gelince
-okul çıkışında ben olmayacagım tek döneceksin
-tamam anne
-çok oyalanma
-taaaammmaamm
merdivenleri görünce içim karardı. umutsuzca merdivenlere bakarken arkamdan biri Beril diyorudu.Bu mertti çünkü sadece o tanıyordu beni. arkamı döndüm mert bana yetişmek için nefes nefese kalmıstı.
-gunaydın mert
-gunaydın beril
Oda benim gibi umutsuzca merdivenlere bakmaya başladı. merdivenleri gülerek çıktık. neden bilmiyorum ama bakışınca ikimizde kıkırdıyoruduk. merdivenlerin bittigini anlamamıştım. sınıfa girer girmez bi kız mertin dudagından öptü. bu bana çok agır koymuştu kız öptükten sonra bana igrenç bok gibi bi bakış atti. nedendir bilinmez ama hayallerim kırılmıs gibi hissetttim. MERTİ sevmiyorudm ama nedense üzülmüştüm.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Tumblr'ın Uzaylısı
Genç KurguMerhaba ben Beril. 16 yaşındayım. Sürekli gülerim ciddi ortamlarda bile :D Biraz psikopatım :D