Zorbalar Ve Kuklalar

Zihin Ve Plan

Pelin'in Gözünden Ablasının Evini İzlemeye Devam Ediyorum.Çünkü Neden Olmasın?

Burçin:Pelin aç kapıyı.

Pelin:Rahat bırak beni!!!Yıllarca azıma sıçıp beni de kendine benzettikten sonra bir kere evine girdiğim için her şey düzelmeyecek!!!(ağlamaklı boğuk bir ses tonuyla-sümük ve gözyaşı suratını kaplamış bir hallde)

Burçin:Pak Pelin zamanında...

Pelin:Zamanında babam seni de beni ezdiği gibi ezmesin diye bana eziyet ederdin evet!!!Bunu söyleyeceksen söyleme biliyorum çünkü!!!

Burçin:(sakin ve üzgün bir tonda)Beni de aynı adam yetiştirdi unutma.Ayrıca bana kalırsa kimden hoşlandığın

Pelin:Tabiki de sadece beni ilgilendirecek  GERİZEKALI!!!

Burçin:Pelin bana bak.

Pelin:Baktım ABLACIĞIM!!!Batkım ama sen de bana şunu söyle.Düştüm artık sahneden.Hem de ayağım "DEKORLARDAN" birine takılarak.Şimdi ne olacak peki bana.Sizin anlattığınız gibi ZAVALLI biri mi olacağım?

Burçin:Gene Zülfü efendinin zırvalıkları...

Pelin:Sağolsun beyefendi zaten beni iyi bir dövdü(Pelin'in boynunda-boğazı sıkıldığı için-kızarıklık, kolunda bir kemer izi ve yüzünde de tokatlardan kaynaklı bir kırmızılık vardı).Yıllarca da kafamı zehirleyerek hayatımı s.kti.Şuan beni seven ve umursayan tek kişi ponçiğim Feyza'm ve ona duyduğum sevgi yüzünden de hayatım bitti.

Burçin:Pelin bir de ablan

Pelin:Yok efendim.Benim ablam falan yok.Sokakta kalmayı yanında olmaya tercih ederim bunu da bilmiş ol!!!

Burçin zorla evine soktuğu kardeşine daha fazla yüklenmedi.Ama bu benim için eğlencenin bittiği manasına gelmiyordu.Pelin'in zihni bana yedi yirmidört açıktı.

Kafasından geçen;

"Bir insana böyle bir acı verip eğlenmek için çok zalim olmak gerekir.Yani en az sadece birini sevdiğim için beni bir kaşık suda boğacak olan baban kadar zalim.Yada yıllarca kendine böyle eğlenceler yaratarak gününü gün eden benim kadar...Sonuçta onun kızıyım.Her şey geçse bile genetik mirası ve beni yetiştiriş şekli aslı değişmeyecek-hep orada duracak."

"demek ki zayıf diye aşağıladığım insanlar kadar zayıfım.Ne diyordu "BABACIĞIM" çıtkırıldım Pelin."

gibi düşünceler eşliğinde eğlencem devam ediyordu.Tam  "heralde bugün de bu kadar" havasına girip devrik(eski) ifşacıyı zihninde yanlız bırakacaktım ki... 

Kendisine bir mesaj geldi.

Hem de Buse'den

Buse:İyi misin?

Pelin:Buse'cim.Sırada sen mi varsın?Bak az önce Ezgi dalga geçti arayıp.Sende söyle "hiçte güçlü olmadığım-aldığım ilk darbe ile yıkıldığım-dalga geçtiğim insanlardan bile daha zavallı olduğum" la ilgili bir iki şey, bitsin bu iş.Bak daha sırada Sema var.

Buse:Ben ciddiyim Pelin.Senden hoşlanmıyor olabilir ama yine de merak ettim.Çünkü muhtemelen bunları yayınlayan kişi bunu ne maksatla yapmış olursa olsun muhtemelen bu işin gidebileceği yeri bilmiyor.Lütfen yanlış bir şey yapma.

Hımmm.Bu Pelin'in midesine bayağı oturmuş olmalı.Hem yediği bokların sonuçlarını hatırlatması açısından hem de dünyada  kendisinden çok daha iyi insanlar olduğunu göstermesi açısından.

Ama bunu muhtemelen bilemeyeceğim.Daha doğrusu öğrenmeyeceğim çünkü Pelin hanımın zihninden kendi işlerimle ilgilenmek üzere çıktım.

Daha da girmeyi düşünmüyorum.

Birkaç gün sonra

Haftasonu benim için yine oldukça sıradan geçiyordu.

Matematik ödevleri-fen problemleri-okumama "derslerimi engeller" diye izin verilmeyen kitap v.s....

Cumartesi ve pazar günleri için rutinim buydu işte.

Ta kii.İçimdeki siri ile tanışana kadar.

Gerçi yine hayatımda çok şey değişmemişti ama.

Neyse.En azından intikam planları yapabiliyordum.

Sıradaki kurbanlarım güzide okulumuzun hanzoları-kekoları öküz oğlu öküzleri pek saygı değmez Mehmet ile Osman'dı.

Bu abazanlara artık gereken dersi verecektim ve kimseyi rahatsız edemeyeceklerdi.

Acaba okula  kırmızı kalpli donla mı gelmelerini sağlasam diye düşündüm.

Ama önce onları araştırmaya başlamam-daha doğrusu kontrolüm altına alıp ellerindeki kendileri ile ilgili veriye erişmem lazımdı.

Bunun için de pazartesiye kadar beklemem ve Lale sultanın despotluğuna bir buçuk gün daha katlanmam gerekiyordu.