Mavi Kan (gxg) ✅ TAMAMLANDI

30. Bölüm

Selamm. Uzun bir zaman sonra bugünün Pazar olduğunu size hatırlatmak istedim.🥰 Çok uzatmayacağım, gerçekten vakit bulamıyorum yayınlamaya, hikaye yarım kalmayacak bitecek merak etmeyin ama zaman şüpheli , vakit bulduğumda yayınlayabiliyorum ancak. Kendinize iyi bakın. 💚💚💚

İyi okumalar dilerim....😊💚

****

5 gün boyunca Sky'la olan çalışmalarımızda hiç ilerleyememiştik. Herkes o gün yaptığı şeyi tekrar yapabilecek mi sorusuna cevap bulmak için ona yardım etmeye çalışıyordu. Ancak Sky bu durumdan memnun değildi. Çok fazla canı sıkılıyor ve hemen pes ediyordu. O anı tekrar hatırlayıp yaşadığı hissin iyi olmadığını düşünüyordu. Ki beni Jackson'dan kurtardığı gün kulakları ve burnu kanamıştı bu yüzden korkması ve tekrar yapmak istememesi çok normaldi.

Sky'ın günlerdir hissettiği o şehvet duygusu da hala devam ediyordu. O duygu bazen dakikalar içinde yok oluyor bazense gün boyu kalıyordu. Skyler bundan da rahatsızdı ancak büyüklere bunu anlatmak kolay olmadığı için sessiz kalmayı tercih ediyorduk.

Akşam olduğunda erkenden odamıza çekilmiştik. Bütün gün ormanda koşturup Sky'ın güçleri üzerinde çalışmaya uğraştığımız için yorgun düşmüştük. Pijamalarımızı giydikten kısa bir süre sonra Penny teyzemin sesini duydum.

"Kızlar uygun musunuz? Sizinle bir şey konuşmak istiyoruz."

Sky'a kısa bir bakış atıp odanın kapısına ilerledim ve perdeyi duvara sabitleyen çıtçıtlardan kurtarıp açtım.

Penny teyzem yanında Nelson, Elizabeth ve Jenny'i de getirmişti. İçeri teker teker girdiklerinde perdeyi bırakıp yatağın ayakucu kısmına oturmuş Sky'ın yanına çöktüm. Büyüklerde koltuğa çökmüştü, Jenny ve Elizabeth ise koltuğun iki ucunda ayakta duruyorlardı.

Gözlerimi teyzeme sabitleyip ellerimi iki yana açtım.

"Eee?"

Elizabeth boğazını temizleyerek konuya girmişti.

"Bir süredir sizde bir farklılık seziyoruz. Yani başta gençsiniz diye görmezden geldik aslında ama bu biraz tuhaf bir hal aldı. İkiniz arasında olan bir şey tabii bu, sizin için bir sorun yoksa bizim içinde yok ama pek sorun yokmuş gibi de durmuyorsunuz."

Sky konuşmanın başından beri gözlerini yerden kaldırmazken annesinin cümleleri bittiğinde bana bakmıştı. Üzgün ve çaresiz gibiydi ve utangaç... Sanırım açıklamak bana düşüyordu.

"Evet, bir sorunumuz var. Sky'ın hastalığı tekrar ortaya çıktığından beri onda bir tuhaflıklar olmaya başladı. Nasıl desem... Açıklaması pek kolay sayılmaz. Sky da bir his ortaya çıkıyor. Bu his de yoğun bir arzu barındırıyor, ancak bu şekilde açıklayabilirim. "

Sözlerimi bitirdiğimde herkes bir süre sessiz kalmıştı. Hepsini yüzünde garip bir soru işareti vardı. Sky kızaran yüzünü saklasın diye ona daha çok yaklaştım ve parmaklarımı parmaklarına geçirdim. Ben ona iyice yaklaşmışken o da başını sırtıma doğru koyup yüzünü ebeveynlerimizden saklamıştı.

"Gözlemlerime göre Sky kendine hakim olamıyor evet, ama bu hastalığın yaptığı bir şeydir mutlaka. Sonuçta hastalığın tekrarlandığından beri böyle bir şey var değil mi? Hormonlarında bir tuhaflık olduğu kesin, hastalık ya da vücuduna alışmaya çalışan güçlerin seni değiştiriyor duygularını kontrol altına alıyor. Yalnız çözemediğim bir şey var, dizilimleriniz farklı olsa da hareketlenmeleriniz hemen hemen aynıydı bunu o gün test etmiştik zaten, bu durumda neden Sky da böyle bir şey ortaya çıkıyor da Allison'da çıkmıyor?"