AŞK ENGEL TANIMAZ/Texting

24.BÖLÜM

"Gülmüyor sensiz yüzüm, hayat zalim bir hüzün"
"Bora Duran- Sen de gidersen"

🖤

CEMRENİN ANLATIMI İLE

Aklıma gelen anılarla gözlerim daha çok dolmaya başlamıştı. Mine teyze kötü olmuştu. Onun koluna girip sandalyelere oturtturdum. Bana doğru dönüp konuşmaya başladı.

"Cemre, Asaf 'la bal neden tartıştı?" dedi. "Benim yüzümden" dedim. "Ne, nasıl?" dedi. "Ben sabah kahvaltı yaparken ağzımdan bilinmeyeni kaçırdım" dedim.

Mine teyze bilinmeyeni bildiği için rahatça konuşuyordum. "Asaf abide duyunca kızdı engelledi bilinmeyeni sonra çok tartışmaya başladılar durduramadım ben özür dilerim" dedim bir yandan ağlarken.

Mine teyze bana sarılıp konuşmaya başladı. "Ağlama kızım senin hiçbir suçun yok" deyip ayağa kalktı. Bende arkasından gitmeye başladım.

Asaf abi ile Ufuk amcanın yanına doğru ilerledik.

Gecede peşimizden gelip benim koluma girdi. "Asaf sen benimle bir aşağı gelsene oğlum" dedi.

"Tamam anne" dedi. "Cemre ve Gece sizde benle gelin Ufuk sen iki dakika kal biz geliyoruz" dedi Mine teyzem.

Ufuk amcam kafasını salladı.

Bizde aşağıya doğru ilerledik. Aşağı geldikten sonra bahçeye çıktık. Mine teyze Asaf abiye döndü ve konuşmaya başladı.

"Kardeşinle niye tartıştın?" dedi. "Boş ver anne" dedi Asaf abi. "Ona yazan çocuk yüzünden mi?" dedi.

"Sen nereden biliyorsun?" dedi Asaf abi. "Başından beri biliyorum" dedi Mine teyze. Biz ise sessiz bir şekilde onları dinliyorduk.

"Anne başından beri biliyor muydun?" dedi. "Evet biliyordum" dedi ve devam etti.

"Senin kardeşine olan düşkünlüğünü biliyorum ama bugün yaptığın şey sadece ona zarar vermekti bir daha da o çocukla Balım'a karışma" dedi ve hastaneye doğru ilerledi.

"Ya nasıl böyle bir şey olabilir annem bile biliyor ben niye sonradan öğreniyorum Allah kahretsin bugün yaptığım şey çok kötüydü biliyorum" diye bağırdı.

"Asaf abi yapacak bir şey yok artık olması gerekiyormuş ama Balım'a yazan çocuk gerçekten kötü biri değil gerçekten" dedim.

"Tamam Bal uyansın öyle konuşuruz bunu" deyip hastaneye ilerledi.

Bizde peşinden hastaneye ilerledik. Kardiyoloji servisine girdiğimizde sandalyelerin oraya geçip oturdum.

Balım'ın telefonunu elime alıp bilinmeyenin attığı mesajları okumaya başladım.

BİLİNMEYEN NUMARA: Cemre

BİLİNMEYEN NUMARA: Balın durumu iyi mi?

BİLİNMEYEN NUMARA: İyi bir şey de

SİZ: Şu an uyutuyorlar

SİZ: Nabzı normal değerden düşükmüş

SİZ: Onu kontrol altına almaya çalışıyorlar

BİLİNMEYEN NUMARA: Anladım

BİLİNMEYEN NUMARA: Ben gerçekten iyi değilim gizlenmeyi de sevmiyorum artık

BİLİNMEYEN NUMARA: Oraya gelicem

BİLİNMEYEN NUMARA: Balım'ı görmek istiyorum

BİLİNMEYEN NUMARA: En azından o uyurken onu göreyim

BİLİNMEYEN NUMARA: Nasıl olacak bilmiyorum

SİZ: Bilinmeyen

SİZ: Sen gel ben halledicem tamam mı?

BİLİNMEYEN NUMARA: Gerçekten mi?

SİZ: Evet

BİLİNMEYEN NUMARA: Tamam ama bal şimdilik bilmesin beni olur mu?

SİZ: Tamam

Whatsaptan çıkıp telefonu kapattım. Mine teyzeye söyleyecektim. O hallederdi biliyordum.

Mine teyzeye söylemiştim. Ufuk amcayla, Asaf abiyi kantine göndermiştik. Biz üçümüz Balım'ın durduğu yoğun bakımın önündeydik.

Balım'ın telefonunu elime alıp bilinmeyene mesaj attım.

SİZ: Bilinmeyen hallettim ben

BİLİNMEYEN NUMARA: Tamam Cemre en fazla 10 dakikaya oradayım ben

Telefonu cebime koyup Gecelere döndüm. "Hiç beklemediğim biri çıkarsa düşüp bayılırım" dedi Gece.

On dakika geçtikten sonra birinin buraya doğru geldiğini fark edince oraya döndüm. Tanıdığım yüz simasını görünce Geceye dönmüştüm. O ise donup kalmıştı.

"Bilinmeyen sen misin?" dedi Gece. "Evet Gece bilinmeyen benim" dedi.

Şimdi daha çok şaşırmıştım.

EVET YENİ BÖLÜMÜN SONUNA GELDİK

SİZCE BİLİNMEYEN KİM

UMARIM BEĞENİRSİNİZ

MEDYADAKİ ŞARKILARA SPOTİFYDEN HİKAYENİN İSMİNİ YAZARAK ULAŞABİLİRSİNİZ

BÖLÜM HAKKINDAKİ DÜŞÜNCELERİNİZ NELER

BEĞENDİYSENİZ YILDIZA BASMAYI UNUTMAYIN LÜTFEN

YORUMDA ATARSANIZ ÇOK SEVİNİRİM