"მარადიული" - *THE ETERNAL * (დასრულებული)

თავი 8 (სიკვდილი)

თუ სიკვდილი ასეთი მარტივია  სიცოცხლე რატოა რთული ?
როცა კვდები გესმის შენი გულის ხმა როგორ ნელდება და საბოლოოდ ჩერდება ,  მთელი შენი ცხოვრება წამებს გავს ტირილი გინდება რადგან ვერ მოასწარი ყველაფერი იმის ნახვა რასაც ამ დროის მანძილზე გინდოდამაგრამ ხმის ამოღებაც კი არ შეგიძლია გგონია რომ ყველაფერი მთავრდება , მაგრმ სამყარომ ასე ძლიერ არ გაწირა სინტია , ის ახლა გუკის ოთახში კომფორტულად იწვა . არ ახსოვდა მომხდარი იქმდე სანამ არ გაეღვიძებდა და მოგონებები თავს შეახსენებდა.

- აჰჰჰ თავი!
ამოიკვნესა სინტიამ როცა წამოდგომა ცადა მაგრამ უშედეგოდ სხეულში სისუსტეს და მოთენთილობას გრძნობდა  რამაც უკან დაბრუმება აიძულა .
მან ვერ შეამჩნია გუკი რომელიც მას კარებში მდგომი უყურებდა და მის ქცევებს აკვირდებოდა .

-სინტია.
მასთან მიახლოვება დაიწყო.

სინტიამ მისი სახელის გაგონებისას  ხმისკენ მიატრიალა თავი იქ კი ჯიბეებში ხელებჩაწყობილი ჯონგუკი დახვდა რომელიც შუაგზაში გაჩერებულიყო და მას უემოციოდ უყურებდა თითქოს არც ადარდებდა და ერთი უბრალოდ ნაგავი იყო რომლის გადაგდების სურვილიც კლავდა მაგრამ ვაი რომ ცდებოდა ის ერთადერთი იყო ვისაც ჯონგუკი ყველაზე მეტად უფრთხილდებოდა მაგრამ  ის მასში მხოლოდ სისხლის წყაროს ხედავდა რომელიც არაამქვეყრიურად გემრიელი იყო .

<<ელის ჯონგუკის დანახვაზე  წინა საღამო გაახსენდა რაცეც შიშისგან დაკივივლა და საბანი გადაიფარა მოიკუნტა და ტირილი დაიწყო >>

- არ მომიახლოვდე !!!
ერთი ნაბიჯიც არ გადმოდგა!!!
დემონო!! შენ არ გესმის თუ რაოდენ ტკივილს აყენებ ხალხს!! მონსტრი ხარ !!

ჯონგუკს ხშირად მოისმენია მსგავსი სახელები თავისი მსხვერპლებისგან რომლებიც  საბოლოოდ  სისხლისგან დაცლილები ეგდნენ და მათ შესახებ არავინ იცოდა ზუსტად ამ სიტყვების გამო მისი სურვილი უფრო ძლიერდებოდა იღვიძებდა მასში დაგროვილი  ბრაზი და თვითკონტროლი უჭირდა მაგრამ ის ახლა მშვიდადაა , თითქოს კიდია * რომ არ მოგატყუოთ ასეცაა ,ალბათ უკვე მიეჩვია *..