დილით ადგომა შეუძლებელი იყო სკოლაში წასვლაზე ხო ლაპარაკი ზედმეტია გამახსენდა რომ ველო დავკარგე ჩვენ ხომ არ წამოგვიღია არა .
მთელი დღე სახლში ვიყავი,მაგრამ ტელეფონზე უეცრად ზარის ხმა გაისმა კოჭლობით მოვუახლოვდი და ყურმილი ავიღე , მაგრამ ხმა არავის ამოუღია .
- უკაცრავად? ვინ ბრძანდებით?
ვცადე საუბარი დამეწყო მაგრამ გაითითა .
-ნეტა ვინ იყო ?
ვთქვი და ადგილზე დავბრუნდი .
სკოლაში მთელი კვირა არ წავსულვარ მასალას სასწაულად ჩამოვრჩი , დღეს უკვე ორშაბათია სკოლაში კი არ ვიცი რითი წავიდე .
რომ დავუფიქრდე , მართლაც არაფერი მაქ, იქნებ ფეხით წავიდე ?
სხვა რა გზაა *
ძალიან დიდი მანძილის გავლა მომიწია სკოლაში კი დაგვიანებით მივედი რაზეც საყვედური მივიღე გამიმართლა რომ პირველი ბიოლოგია მქონდა მასწავლებელს გაკვეთილების შემდეგ დარჩემა არ უბრძანებია .
ჯონგუკი ყურადღებას არ მაქცევდა , არადა მეგონა რომ ცოტათი მაინც ვიცნობდით ერთმანეთს , ზარის დარეკვის შემდეგ ვცადე რამე მეთქვა მაგრამ ის ადგა და წავიდა .
მომშივდააა* უკვე მეოთხე გაკვეთილია , დიდი დასვენებაც დაიწყო ხომ და მეც კაფეტერიაში წასვლა გადავწყვიტე იქ მისულმა კი მაგიდასთან ადგილი დავიკავე და ჭამას შევუდექი მაგრამ კარები გაიღო და ბიჭები შემოვიდნენ ჯონგუკი არ ჩანდა მაგრამ ყველა რომ შემოვიდა ისიც გამოჩნდა ის ელენასთან ერთად იყო ხელი მხარზე ქონდა შემოხვეული ელენას კი მის წელზე , ყურადღება საჭმელზე გადავიტანე .
დედა მომენატრა რაღაც ამ ბოლო დროს არ დაურეკია საერთოდ მხოლოდ მაშინ დამირეკა როცა ჩაფრინდა , რამე ხომ არ უჭირს ?
დღეს აუცილებლად დავურეკავ .
გაკვეთილები დასრულადა , ჩემი ცხოვრება ნაცრისფერ ფერში გადავიდა ყველაფერი ნაცრისფერდება არავინ...... არავინ ....არასდროს არ მაქცევს ყურადღებას მეც მინდა მეგობრები მეც მინდა წესიერი ოჯახი სადაც დადაც და მამაც ორივე ერთად იქნება მეც მინდა ჩემ თანატოლებთან ერთად გართობა და არა ტყეში ხეტიალი და ათასი ჩანახატის კეთება ყველაფერი მომბეზრდა , მგონი უკვე სიცოცხლეც კი .
VOUS LISEZ
"მარადიული" - *THE ETERNAL * (დასრულებული)
Fanfiction‼️ გაფრთხილება ‼️ ვისაც არ გიყვართ დრამები ნუ წაიკითხავთ .
