Üzerinde uyuduğu bedenin kalp atış sesleriyle uyandı Felix. Gözlerini araladığı an karşısında duran yüzü izlemeyeli uzun zaman olmuş gibiydi. Her uyandığında Hyunjin uyanık oluyordu. Bu sefer uykuya yenik düşmüş olmalıydı. Felix, anın tadını çıkarmaya özen gösterdi. Yüzünün her karesini incelerken gözünün altındaki beni fark etti, tekrardan. Dudaklarını o benin üzerinde buluşturduğu sırada ürkülen Hyunjin gözlerini hızlıca araladı.
Yüzünün neredeyse dibinde gördüğü o şirin surat gülümsemesine sebep oluyordu.
"Ne yapıyorsun böyle?"
Gülümsemeye devam ederken doğrulmaya çalıştı.
Felix eliyle Hyunjin'in omzuna bastırdı ve geri yatmasına sebep oldu. Tekrardan beninin olduğu noktaya küçük bir öpücük kondurdu. Gülümsüyordu.
"Günaydın."
Felix'in uykulu sesiyle birleşen şirin yüz ifadesi Hyunjin'in heyecanlanmasına sebep oluyordu. Ellerini Felix'in ince ve narin beline sardı.
Bunun üzerine Felix gözlerini sıkıca kapatıp Hyunjin'in göğsüne yaslandı.
"Hyunjin."
"Bebeğim?"
Felix derince nefes aldı.
"Bugün.. yemek yemesem olur mu?"
Hyunjin Felix'i göğsünden hafifçe doğrulttu ve gözlerine bakmasını sağladı.
Felix yalvaran bakışlarla Hyunjin'in gözlerini izliyordu.
Hyunjin Felix'in yanağını tutup okşadı.
"Üzgünüm, yemeye çalışmalıyız.."
Felix gözlerini gözlerinden ayırıp Hyunjin'in göğsünün üzerinde elleriyle ilgilenmeye başladı.
Hyunjin Felix'in uğraştığı ellerinin parmak uçlarına küçük bir öpücük verdi.
"Çıkarsanda sorun değil. Yanında olacağım Yongbok."
Hyunjin Felix'in gözlerine bakmaya çalışırken gülümsüyordu.
Felix gözlerine dikilen gözlere baktı. Bu derinlikteki gözler sanki güvendesin diyor gibiydi.
Bir anda Hyunjin'in boynuna sarılan Felix buradan gitmeyi hiç istemiyordu.
Hyunjin boynuna sarılan minik bebeğini kucağına aldı ve mutfağa doğru yöneldi. Felix kucağında dururken yemek hazırlamaya koyulan Hyunjin kucağındaki bedene ufak bir öpücük kondurdu.
Felix burnuna gelen yemek kokusuyla özdeşleşen mide bulantısını unutmaya çalışıyordu.
Yemek kokusu daha da ağırlaştı.
"HYUNJİN KUSACAĞIM."
Hyunjin'in kucağından inmeye çalışırken ağzını tutuyordu.
Hyunjin kucağından indirmediği Felix'i hızlıca tuvalete götürdü.
Klozeti gördüğü an yere atılan Felix öğürmeye başladı. Midesinde neredeyse hiçbir şey olmadığından kusamıyordu. Delilercesine bulanan midesiyle baş başa kalıp sadece öğürebildi.
Hyunjin Felix'in yanına oturdu. Yüzünü inceliyordu. Felix, gerçekten meleğe benziyordu. Bu durumda olması Hyunjin'i deli etmeye yetiyordu.
Ellerini Felix'in saçlarına koydu. Yavaşça okşamaya başladı.
Felix öğürmesini durdurmaya çalışırken saçlarında hissettiği ellerle rahatlıyordu. Kızaran gözleriyle Hyunjin'e baktı. Ağlıyordu.
Hyunjin ağladığını gördüğü Felix'in gözyaşlarını sildi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
anorexia, hyunlix
Короткий рассказ"Üstümü artık kendim giyinsem olur mu..?" "Neden?" "Vücudumun görünüşünü sevmiyorum da." [angst] bu hikayede intihar eğilimi, tetikleyici ögeler ve psikolojik unsurlar bulunmaktadır.
