The Last Prince

Chapter 11

When I got home, I rushed to the kitchen to find something to drink. As I open the fridge I took a cola and drink it.

I sat on the couch, thinking about those nonsese they've said. I don't know, but I do believe it. I just don't know how to accept it. I was on a deep thought when someone speak.

"Alam kong mahirap paniwalaan pero totoo." I looked out the window and saw Ayae standing on the top of the post.

"What in the world are you doing in there? Do you perhaps wanna die?"

She just smiled and jumped down the post. At time I thought I was going to have a heart attack. She then jumped to my window.

"Gulat ka? Kaya mo rin 'yon no. In fact, mas magaling ka pa kesa sakin o kesa kay Hyejin or Baekhyun Oppa." I rolled my eyes on her. Bumalik ako sa kusina para kumain ng chips. Inalok ko siya, she just shooked her head.

"Alam mo, what you did back there was so rude. Kahit na prinsipe ka, mas matanda pa rin si Hyejin at Baekhyun oppa sayo. Alam mo bang umiyak sila pareho pag alis mo?" Sabi niya habang nililibot ang sala ng bahay ko.

Si nuna umiyak? Medyo maniniwala pa ko kung sinabi niya na umiyak si Hyung eh. Hindi ko rin alam kung bakit biglaan yung galit ko kanina, hindi naman ako ganon lagi. Tsaka, natakot ako sa mga nakita ko although hindi naman nakakatakot yung mga mukha nila. Honestly, sa sarili ko ako natatakot. I didn't know that I am a Vampire. A creatures who suck people's neck and drink their blood to death. And a Ninja. Nah~ I don't know what to feel.

Natatakot ako na paano kapag hindi ko nakontrol ang pagiging vampire at makapanakit ako ng mga tao?

"You're a Vampire Ninja pero tayong mga Vampire Ninja ay may seal. Yung seal na 'yon ang naglalayo saatin sa paginom ng dugo ng mga tao." Paliwanag pa ni Ayae. Umupo siya sa tabi ko.

"So anong iniinom mo? Ni Jungkook? Nila Nuna at Hyung?" Walang gana kong tanong.

"HAHA! Nakakatawa yang tanong mo. What do you think?" Humarap siya sakin at pinatong ang siko sa sandalan ng sofa.

"I don't know? Blood maybe? You guys are Vampire anyways."

Tumawa siya, "Ibang iba talaga yung mga sinasabi ng mga tao tungkol sa mga bampira. No, I nor Jungkook nor Hyejin nor Baekhyun don't drink human blood."

"Yeah, right." Tumayo ako at umupo sa bintana.

"Tingnan mo yang dibdib mo, nakikita mo yang peklat na yan? Yan yung seal na ginawa ng Ama mo para hindi ka uminom ng dugo ng mga tao."

Inangat ko ang damit ko, "Ano? Titingnan mo rin?" Napasinghap siya at tumalikod. Tiningnan ko sa salamin ang peklat or rather seal na nakalagay sa dibdib ko. Tatlong + sign na patriangle ang angulo ng pagkakalagay. Ibinaba ko ang aking damit

"Pwede ka nang humarap. Lahat ba kami meron nito?" Tanong ko pagkaharap ni Ayae.

"Yeah. Lahat TAYO meron niyan," hinawi niya patalikod ang buhok at tumalikod para ipakita sakin ang seal niya sa batok. "See? Kaya maniwala ka na."

Umupo ulit siya, sumilip ako sa bintana nakakita ako ng grupo ng mga lalaking naglalaro ng basketball, "Alam mo, naniniwala naman talaga ako eh. Hindi ko lang matanggap na hindi pala ko katulad ng mga tao." Naka shoot ng three points yung lalaking nakadilaw.

"Kung alam mo lang ang hirap na pinagdaanan namin para lang maprotektahan ka, Taehyung." Ani Ayae.

Tiningnan ko siya, she took my glare, "I've never asked you to protect me. Kaya ko ang sarili ko."

She sigh, "Nope. You don't, naalala mo yung gabing magkakasama kayo ni Jimin at Hoseok? You saw one of the remaining members of SOTN back then.

"Then there was a girl who saved you."

"Alam ko. I'm very thankful to her dahil kung hindi sakanya baka wala na kong dugo ngayon." Sambit ko.

"That girl was Hyejin."

I stiffened that was Hyejin nuna? Yung babaeng ninja na swordsman? Now, I know why she gaves me a familiar feel at kung bakit alam niya ang bahay ko.

"Hora, go back at them." Ani Ayae at biglang naglaho.

-

LOL