Fotoğrafların hiçbiri bana ait değildir. hangi fotoğrafı koyacağım konusunda sorun yaşıyorum çünkü hepsi çok güzel 😍
her neyse umarım bölümü beğenirsiniz.
KHR sahibi değilim KHR Akiro Amano-sana aittir ben sadece bu hikayeye sahibim.
keyfini çıkarın.
vongola için sıradan bir gündü, demek isterdim ama 10.nesil vongola ailesi geldiğinden beri pek sıradan yaşamıyorlardı.
primo her zamanki gibi yine evrak işleriyle uğraşıyordu, köşkün sağ kanatı tadilatı en sonunda bitmişti. ama primo için bu kocaman bir dağın küçücük bir parçası gibiydi çünkü evrak işleri bitmek bilmiyordu zaten köşk zarar görmeden önce çok fazlaydı.
''şimdi düşününce köşkün alması hasar benim evrak işlerime pek etkisi olmadı sadece kocaman bir dağa bir taş geldi. bu iş hiç bitmeyecek.'' diye iç geçirdi primo bir yandan da evrak işlerini yapıyordu. bazen düşünüyordu ''bu kadar çok evrak işi yapmaktansa eskisi gibi kanunsuz bir grup olarak kalmayı tercih ederim.'' diye.
ama o artık vongola ailesinin patronuydu ve her patron gibi sorumluluklarını terine getirmeliydi. bu düşüncelerle evrakları imzalamaya devam etti.
birkaç dakika sonra içeri bir uşak girdi. ''giotto-sama kahvaltı hazır, herkes sizi bekliyor'' dedi uşak ve ''çilekli pasta da var'' diye ekledi uşak.
primo çilekli pastayı duyunca hemen yaptığı işi bıraktı ve yemek odasına doğru koştu (uçmuşta olabilir?)
.........................
primo yemek odasına giriş yaptı ve hemen yerine otudu. çilekli pastadan bir ısırık aldıktan sonra ''bu çilekli pastadan yemek için bütün evrak işlerini yapabilirim'' diye düşündü çileki pastadan bir dilim daha yerken.
sonra masadaki muhafızlarına ve tsuna'ya baktı. ''günaydın hepinize'' dedi. pastadan bir dilim daha yedi.
''heyy, giotto gene tüm gece çalıştın mı ?!!! '' diye sordu kızgın bir sesle.
''ama ne yapabilirim ki çok fazla iş var yap yap bitmiyor! '' dedi pastadan bir dilim daha yerken.
tsuna, primo'nun cevabını duyunca bir an düşündü ''acaba patron olunca bende mi böyle olacağım??!!! '' sonra da içinden çığlık attı.
gokudera, juudaime'sini gergin bir şekilde görünce biraz endişelendi ve '' juudaime, iyi misin?? bir sorun mu var????!'' diye sordu.
''mm, önemli bir şey yok merak etme.'' diye gülümsedi tsuna.
gokudera'da daha fazla sormadı.
-------------------------------------------
vongola uşaklarından biri ''giotto-sama bir sorunumuz var!!!!!!'' diye söyledi içeri girerek.
giotto'nun ve tsuna'nın hiper sezgisi çılgına döndü ikiside anlamıştı ''bekledikleri düşman gelmişti'' primo sakinliğini koruyarak ''ne oldu?!! '' diye sordu.
uşak ''düşman saldırısı hem de bu sefer daha kalabalıklar!!! '' diye cevap verdi.
primo hemen patron moduna geçti ve ''ugetsu hemen tüm personeli güvenli sığına götür, G, aluade sizde hemen içeri giren adamlarla ilgilenin. daemon, düşamınımız büyük ihtimalle bize kasabada saldıranla aynı kişi onun yerini tespit et ve knuckle sen lampo ile birlikte burada yaralılarla ilgilen.'' dedi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KHR İçin Zamanda Yolculuk
FanficEn sonunda tüm savaşlar bitmişti. sıradan günlerden biriydi. tsuna okuldan eve dönüyordu evin önüne geldiğinde mor bazuka'nın kendisine doğru geldiğini gördü. ne olduğunu anlayamadan kendini vongola primo'nun zamanında buldu!!! sonra ne mi olucak...