(Medyada Baran)
BARAN'DAN:
Tüm gece uyuyamamış olmanın verdiği baş ağrısıyla yataktan doğruldum . Üzerime bir tişört alıp dün geced n kalma olan kumaş pantolonumu çıkarıp eşofman giyidim .
Odamdan çıkıp hemen çarpamazmda olan odaya baktım . Kapısı kapalıydı.
Bakışlarımı kapalı kapıdan çekip merdivenlerden aşağıya indim . Mutfağa girdiğim gibi kahvaltıyı hazırlayan Ayşe teyze "Ne oldu oğlum bir şeymi istiyorsun ?" Diye sordu .
" Zahmet olmazsa sade bir kahve yapabilir misin ?" Denemele .
" Tabi ağam bu benim işim ." Demişti .
" Ben avludayim Ayşe teyze." Deyip mutfaktan dışarı çıktım . Çıkış kapısına yönelip ayakkabılarımı giyinip avluya çıktım . Avludaki koltuklardan birine oturdum .
Kafam çok karışık'tı. Dün Rümeysa her şeyi yalanlamıştı ama aşikâr ses kayıtları vardı . Ama hala aklım almıyor madem ki öyle neden o zaman gelip söylememişti ?
Beni neden aramamıştı ? Bir açıklama yapmamıştı . Beni hiç mi önemsemiyordu ?
" Başka bir isteğiniz varmı Baran ağam ." Diyip önüme kahveyi koyan Ayşe abla beni düşüncelerimden kurtarmıştı.
Ayşe ablaya hayır anlamında başımı sallayıp kahve fincanı'nı elime aldım . Kahveden bir yudum alıp yerine bıraktım . Ne yapacağımı bilmiyordum . Ne olacağını da dün gece bilinmezlik içinde düşüncelerle kıvranıp durmuştum.
Yanımda olan hareketlilikle oraya çevirdim başımı yanıma oturan Yusuf
" Hayırlı sabahlar kardeşim . " Dedi tebessüm ederek.
Bende ona zoraki bir tebessüm'le
" Sanada kardeşim." Diye karşılık verdim . Ardından başımı fincanıma çevirip bir yudum daha aldım .
Omuzumda hissettiğim eliyle başımı yine ona doğru çevirdim . " Canını sıkma kardeşim . Yeşim ve Rümeysanın arasında olan şeyleri bırak onlar haletsin . Sen ayrılmak zorunda değilsin . Hem Yeşim de öyle düşünüyor . " Dedi .
Şaşkınlığımı saklamadan " Yeşim de mi öyle düşünüyor ? Yani ne dedi ?" Diye sordum.
" Dün gece konuştum onunla . Oda eğerki bir birlerini seviyorlarsa benim için sorun yok . Ben sadece üstümdeki iftiradan kurtulmak istedim . Dedi . Yani bu gün düğün günü hiç bir şeyde bozulmak zorunda değil . " Dedi .
Bense onun söylediklerine takılmıştım . Ne bu yani . Bu kadar basitti onun için .
" Kahvaltı hazır ağalar . " Diyen Sümeyye'nin sesiyle ikimizde ayaklandık.
Başımı yanımdaki Yusuf'a çevirdim " Bu benim kararım değil biliyorsun ben kabul etsemde babam ve ağalar kabul etmeyebilir . " Dedim.
" Sıkılmadınızmı başkalarının sizin hayatınızla ilgili kararları almasından . " diyen alaylı sesin sahibine baktım . Merdivenlerden inen Yeşim ne dediğimi duymuştu .
" Ne o Yeşim hanım beş yılda unuttunuz mu örf, adetlerimiz?"diye karşılık verdi Yusuf .
Yeşim'de abisinin yanındaki yerini alınca beraber içeri girip yemek masasına doğru ilerledik . " Unutmak ne mümkün abicim . Bu adetler yüzünden memleketime uğrayamaz oldum ." Dedi aynı alaylı ses tonuyla.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Urfa'nın Kraliçesi
Teen Fiction# yakışıklı bir ağa # Ve bir kraliçe . Klasik bir töre kitabı değildir . "Konu güvendi . sen bana hiç güvenmemişsin . Eğerki sen bana güvenmiş olsaydın . Benim sevdiğim kadın yapmaz derdin. " ***** Tüm güzelliği ve sağlığıyla karşımda ama ban...
